tytuł


Recenzje młodzieżowe - bo młodzież też lubi czytać!

poniedziałek, 7 stycznia 2013

"Doula" - Bridget Boland - recenzja



Doula - Bridget Boland
Doula to z greckiego "kobieta, która służy". W dzisiejszych czasach określa się tak panie, które zapewniają wsparcie psychiczne podczas porodów.  Bridget Boland jest adwokatką, instruktorką jogi, pisarką i dyplomowaną doulą, i to właśnie o tej niezwykłej funkcji jest jedna z jej książek. 


„Doula” to historia Carolyn, która od początku swojego życia miała styczność ze śmiercią. Wychowywana była w rodzinie przedsiębiorców pogrzebowych,  jednak  kostucha dotknęła ją także przez poronienie jej matki, i tragiczną śmierć młodszego brata. 

Najstarsza z trójki dzieci, które pozostały w jej domu, musiała szybko dorosnąć. Jedyną ostoją w życiu stały się dla niej, przyjaciółka z sąsiedztwa M.G. oraz jej matka, i ukochana ciotka Ruby. 

To właśnie Ruby, doradziła Caro zostanie doulą. Dostrzegła jej opiekuńczy charakter, i chęć oddalenia się jak najdalej od śmierci. 

Po latach Caro, już jako wykwalifikowana doula, stara się oddalić od rodziny, przy której nieustannie czuwała , aż do tej pory. Wyprowadza się do miasta, w którym już od kilku lat mieszka, spodziewająca się dziecka M.G. Szczęśliwa Caro, odnajduje tam nowe życie, także jako doula. Poznaje nowych przyjaciół, prawdziwą miłość, i znajduje wymarzone mieszkanie. Jednak z czasem brutalna rzeczywistość przypomni jej o sobie. Stare sprawy wyjdą na wierzch, i okaże się że zawód douli nie jest jednak tak daleki od śmierci. 

„Doula” to książka która wzbudziła we mnie różne emocje. Przeważa w niej raczej mroczny, brutalny klimat, mimo że bohaterce przydarzają się i pozytywne przygody. Wydaje mi się chwilami  okrojona z ciepłych emocji, przez co niektóre wątki są niejasne, i wyglądają na niepotrzebne. Jednak skupiając się na głównym wątku książki, na nieliczne historie poboczne nie zwraca się takiej uwagi. Niezwykły efekt wprowadza kontrast śmierci i narodzin który co chwila przewija się przez książkę. Pokazuje smutek i odkrywanie sensu śmierci, by potem opowiedzieć o pięknie i niezwykłości narodzin.  Jest to bardzo szczera i życiowa książka, w której nieustannie przeplatają się brutalność, miłość, ulotne szczęście… jak w życiu. Mimo to można w niej wyczuć też otuchą. Nawet w najgorszej sytuacji, możemy dostrzec pozytywne aspekty. 

Polecam ją niebojącym się czytać szczerych, życiowych książek.

TUTAJ możesz przeczytać fragment powieści.


Ciri, 15 lat




Za tę poruszającą historię dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz