„Rendez vous ze śmiercią” - Agata Christie - recenzja

Autorki - czyli niekwestionowanej Królowej Kryminałów – Agathy Christie, nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Do jej twórczości zaliczyć można 66 powieści kryminalnych, wydanych ponad miliardem egzemplarzy w języku angielskim i kolejnym miliardem przetłumaczonym na 45 różnych języków obcych. Zwana Pierwszą Damą Zbrodni wciąż podbija serca czytelników, jej sztuka Pułapka na myszy, wystawiona po raz pierwszy w 1952 roku w Londynie, jest nadal grana po 60 latach i 20 tysiącach przedstawień.

Najsłynniejszą postacią wykreowaną przez Christie jest słynny detektyw Hercules Poirot, pojawia się w ponad 30 z jej powieści. Ciekawostką jest to, że sama autorka miała po jakimś czasie dość jego ekscentrycznej i męczącej osoby, napisała więc powieść w której uśmierca słynnego bohatera. Zmuszona jednak była odstawić książkę do bankowego depozytu z adnotacją, by opublikować ją dopiero po jej śmierci, gdyż publiczność wciąż domagała się nowych przygód bohatera. 

Natychmiast po publikacji powieści,  New York Times zamieścił nekrolog: „Herkules Poirot, słynny belgijski detektyw, nie żyje”.

Powieść „Rendez vous ze śmiercią”, jest szesnastą z kolei, w której występuje słynny detektyw. Akcja rozgrywa się  w Jerozolimie, gdzie na wakacje przybywa między innymi rodzina Boyntonów, stara, zrzędliwa pani Boynton, wraz z córką – Ginevrą i trójką przybranych dzieci - Lennoxem, Carol, Raymondem. Tam spotykają między innymi Sarę King – młodą lekarkę. Kobieta szybko zauważa, że w rodzinie źle się dzieje. Macocha bowiem, mimo swego złego stanu zdrowia tyranizuje dzieci, które, co warto zaznaczyć, mimo swej dorosłości, boją się ją opuścić. Wciąż odcinani od świata i rówieśników, dopiero na wycieczce odkrywają lepszą rzeczywistość, coś… mimochodem zaczyna popychać ich do buntu. Wiele osób po cichu życzy kobiecie śmierci, gdy jednak staruszka faktycznie umiera podczas jednej z wypraw, pojawia się sporo pytań.

Czy śmieć tyrana może być stratą? 

Czy była to śmierć naturalna? 

Czy mogło się przyczynić do niej jedno z dzieci? 

Tu do akcji wkracza Poirot, w ciągu dwóch dni przesłuchuje wszystkich członków rodziny, oraz uczestników wyprawy,  a układanka błyskawicznie się układa..

Ta powieść Agaty Christie zaintrygowała mnie tak jak większość pozycji z jej twórczości, choć przyznam, że początek, będący swoistym zapoznaniem z bohaterami i ich historią nieco mi się dłużył. 

Wynagrodziła mi to jednak skomplikowana intryga i całkowicie zaskakujące zakończenie.

Polecam wszystkim miłośnikom gatunku!

Julia, 16 lat

Grupie Wydawniczej Publicat serdecznie dziękuję za kryminał.