"Kasacja" - Remigiusz Mróz - recenzja

Remigiusz Mróz to obecnie jeden z najbardziej popularnych pisarzy w Polsce, który doczekał się bardzo dużego grona fanów. Jego książki są tłumaczone również na inne języki. Od lat utrzymuje się w czołówce najbardziej znanych polskich pisarzy. Choć jest kojarzony przede wszystkim z kryminałami i thrillerami prawniczymi, ma na koncie tytuły z rozmaitych gatunków. Autor imponuje nie tylko

różnorodnością poruszanej tematyki, ale i tempem pracy, każdego roku wydając kilka nowych tytułów. Obecnie bibliografia Mroza liczy ponad 50 tytułów, a w kolejnych latach z pewnością rozrośnie się jeszcze bardziej. Najbardziej rozbudowany cykl pisarza to seria z Joanną Chyłką.  

"Kasacja" Remigiusza Mroza to świetna powieść, która wciąga czytelnika w mroczny labirynt zbrodni i zaskakujących zwrotów akcji. Opowieść o synu biznesmena, oskarżonym o podwójne morderstwo, zdaje się być oczywistą i przesądzoną, ale autor w genialny sposób prowadzi czytelnika przez gąszcz fałszywych tropów i niewiadomych.

Centralną postacią jest Joanna Chyłka, surowa adwokatka, która nie cofnie się przed niczym, by obronić Piotra Langera. Mróz perfekcyjnie kreuje napięcie na sali sądowej, eksplorując niuanse psychologii postaci.

Niebanalny charakter oskarżonego dodaje smaczku fabule. Langer nie chce współpracować z własnymi obrońcami, prowadząc nieprzewidywalną grę. Jego stoicyzm w obliczu trudności zaskakuje, a czytelnik nieustannie zastanawia się, co kryje się za maską obojętności.

Mróz ukazuje nie tylko aspekty kryminalne sprawy, ale także subtelnie wplata wątki psychologiczne i emocjonalne. Zaskakujące zwroty akcji trzymają czytelnika w napięciu do ostatnich stron, nie pozwalając na oderwanie się od lektury.

Powieść nie tylko dostarcza dreszczyku emocji, ale także stawia pytania o moralność i sprawiedliwość w systemie prawnym. 

Czy każdy zasługuje na obronę? J

Jak daleko można posunąć się w walce o zwycięstwo? 

To tylko niektóre z pytań, które autor subtelnie rozważa, dodając głębi i refleksji.

"Kasacja" to niezwykle inteligentna i wciągająca powieść kryminalna, której lekturę polecam z całego serca. Remigiusz Mróz demonstruje mistrzowską narrację, trzymając czytelnika w napięciu do samego końca. To lektura, która z pewnością pozostawi trwałe wrażenie. 

Uwaga!- rozpoczęcie czytania grozi wciągnięciem się w całą serię książek o przygodach Chyłki ;)

Igor

"Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi" Dale Carnegie - recenzja

Poradnik Dale'a Carnegiego "Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi" jest niezwykle praktycznym przewodnikiem dla tych, którzy pragną doskonalić swoje umiejętności interpersonalne. Autor nie tylko dzieli się mądrościami z zakresu komunikacji, ale również przedstawia liczne realne przykłady, które ułatwiają zrozumienie i zastosowanie zawartych w książce zasad.

Pierwsza część skupia się na fundamentalnym elemencie zdobywania przyjaciół - okazywaniu szacunku. Carnegie przekonuje, że prawdziwe relacje opierają się na poszanowaniu drugiej osoby i zrozumieniu jej punktu widzenia. Autor wskazuje, że słuchanie jest kluczowym elementem tej zasady, zachęcając czytelnika do aktywnego słuchania, a nie jedynie oczekiwania na swoją kolej do wypowiedzenia się.

Kolejne rozdziały skupiają się na sztuce zarządzania ludźmi. Carnegie przekonuje, że unikanie krytyki oraz wyrażanie szacunku nawet w konfliktowych sytuacjach sprawia, że stajemy się bardziej akceptowalni dla innych. Autor zachęca również do wyrażania uznania, podkreślając, że ludzie pragną czuć się ważni i docenieni.

 

Kolejna część książki poświęcona jest sztuce zdobywania przyjaciół przez wyrażanie prawdziwego zainteresowania drugą osobą. Carnegie przekonuje, że autentyczna ciekawość i szczerze zadawane pytania są kluczowe dla budowania głębszych relacji. Wprowadza także koncepcję "rozumienia punktu widzenia drugiej osoby", co może znacznie polepszyć komunikację.

 

Ostatnia część książki skupia się na radzeniu sobie z krytyką i wygrywaniu ludzkich serc poprzez wykazywanie empatii. Carnegie udziela praktycznych wskazówek dotyczących tego, jak reagować na zarzuty oraz jak unikać konfliktów. 

Książka kończy się podkreśleniem, że zdolność do nawiązywania i utrzymywania pozytywnych relacji jest kluczowym elementem sukcesu zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym.

 

"Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi" to nie tylko poradnik, ale także inspirujące źródło wiedzy na temat ludzkiej natury i komunikacji interpersonalnej. Carnegie stworzył praktyczny przewodnik, który może być cennym narzędziem dla każdego, kto pragnie budować trwałe i satysfakcjonujące relacje z innymi ludźmi.

Igor

,, Miasteczko Salem ‘’ Stephen King - recenzja

Poszukujesz książki w klimacie lat 70-tych z wampirami? 

Książki, w której nie będzie romansu wampira z człowiekiem, ale walka o istnienie miasteczka? 

Tak? Zatem...

Autor bestsellerów Ben Mears wraca po wielu latach do Jerusalem, potocznie zwanego Salem, aby zmierzyć się koszmarem, którego doświadczył w dzieciństwie. Chce napisać książkę opartą na własnych przeżyciach. Jednocześnie ktoś kupuje opuszczony dom, dom w którym dokonała się tragedia. Po pewnym czasie w miasteczku zaczynają dziać się dziwne rzeczy – ludzie zapadają na dziwne choroby, a z kostnicy znikają zwłoki. 

Czyżby w miasteczku Salem kryło coś demonicznego?

Jeśli chcesz na własnej skórze poczuć dreszczyk grozy, posłuchać dziwnych odgłosów i dowiedzieć się kto stoi za znikającymi zwłokami - przeczytaj koniecznie książkę Stephena Kinga ,,Miasteczko Salem’’.

Moim zdaniem książka ukazuje normalne ludzkie problemy i niemożliwe rzeczy w jednym. Na początku powieść może wydawać się nudna, ale to cisza przed burzą, którą chce nam zgotować autor. Książka wywarła na mnie świetne wrażenie, bo mimo że nie jestem fanką wampirów to u S. Kinga w ogóle mi ten wątek nie przeszkadzał. 

„Miasteczko Salem” polecam osobom, które lubią czytać horrory.  

Książka stała się światowym bestsellerem, oczarowała czytelników i doczekała się dwukrotnych ekranizacji. 

Jest wiele książek Stephena Kinga, które warto przeczytać. Ja na pewno nie poprzestanę na Miasteczku Salem😊

                                                                                                                                                                Ven

"Anioł" Lee Weatherly - recenzja

Wyobraź sobie anioła. I co widzisz? 

Piękną oraz majestatyczną postać kobiety bądź mężczyzny z śnieżnobiałymi, ogromnymi skrzydłami, delikatnym uśmiechem i w długiej do kostek szacie, prawda?

Zapewne uważasz też, że ma on co do ciebie dobre zamiary? Przecież wierzymy w aniołów stróżów, którzy nas chronią, opiekują się nami i dbają o nasze bezpieczeństwo dwadzieścia cztery godziny na dobę. Przecież anioł to ucieleśnienie piękna i dobra, na pewno nie myśli o zrobieniu czegoś złego, a co dopiero by wyrządzić komuś krzywdę!

 Ale czy na pewno?

 Jesteś przekonany, że anioł to postać pragnąca naszego dobra? 

Na to pytanie możesz znaleźć odpowiedź w porywającej książce L.A Weatherly, pod tytułem "Anioł". Autorka opisuje w niej historię szesnastoletniej Willow, z pozoru zwyczajnej dziewczyny interesującej się samochodami, lecz mającej jedną niezwykłą zdolność, a mianowicie potrafi... przepowiadać przyszłość!! 

Co się stanie jeśli spotka na swojej drodze przystojnego zabójcę aniołów-Alexa?

Tego dowiesz się, gdy znajdziesz odrobinę wolnego czasu i zajrzysz do tej fascynującej książki!

Książka wciągnęła mnie tak bardzo, że nie mogłam od niej odejść na krok! Opisy walk i szybkiej jazdy samochodem dały mi dużego kopa adrenaliny, a scena śmierci jednej z postaci doprowadziła mnie do łez! Książka nadaje się nie tylko dla młodzieży takiej jak ja, uważam że nawet dorosły zostałby wciągnięty w świat, który stworzyła Weatherly w swojej książce. Gorąco polecam ją każdemu, ponieważ można się wiele z niej nauczyć.

A w szczególności tego, że nie należy oceniać książki po okładce.  

Powieść zostanie w moim sercu na długo jako jedna z ulubiony.

L.A. Weatherly stworzyła zupełnie nowy obraz anioła! A to dopiero pierwszy to serii, oj będzie się działo:)

Artemis

"Sekretny dziennik holocaustu" - D. George, J. Bannister, C. Tomlin - recenzja

Książka pt. ,,Sekretny dziennik holokaustu” autorstwa Denise Geogre, Carolyn Tomlin i Johna Bannistera opowiada historie Nonny Bannister, rosyjskiej arystokratki, której sielankowe dzieciństwo zostało przerwane przez wicher II wojny światowej.

Nonna od piątego roku życia pisała pamiętniki, to one pomogły jej przetrwać wszystkie cierpienia i trudy w czasie wojny, a także były skarbcem wiedzy i doświadczenia. Na jej oczach świat zmieniał się, a jej bliscy znikali z niewyjaśnionych powodów. Stabilny obraz domu rozpadł się na kawałki. Mimo młodego wieku posiadała talent językowy, potrafiła mówić po rosyjsku, polsku i niemiecku, co później uratowało jej życie. Wojna przybrała dla niej formę walki o swoją tożsamość, tego skąd pochodzi, kim jest i w co wierzy.

Książka jest pamiętnikiem Nonny, gdzie wpisy są przeplatane retrospekcjami z życia dziewczynki i jej rodziny. Dzięki temu mamy wyraźnie nakreślony kontrast pomiędzy okrucieństwami wojny, a nostalgicznymi wspomnieniami rodzinnego domu. Dodatkowo autorzy zawarli przypisy, które tłumaczą tło socjologiczne i polityczne opisywanych wydarzeń.

Historia Bannister uczy sztuki przebaczania i miłości do bliźniego nawet wtedy, gdy musimy za to zapłacić życiem. Polecam książkę szczególnie tym, którzy chętnie czytają wspomnienia ocalałych. Ta pozycja bardzo mi się podobała i z pewnością kiedyś do niej wrócę.

M., 15 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Replika. 

"Siła przeznaczenia" - Agnieszka Stec - Kotasińska - recenzja

 

Książka Agnieszki Stec-Kotasińskiej pt. ,,Siła przeznaczenia" opowiada historię dwóch przyjaciółek Natalii i Marceliny. Za dziecka nierozłączne, mieszkające zaledwie kilka metrów od siebie, tracą kontakt po rozpoczęciu dorosłego życia.

Marcelina poświęca się mężowi i zakładaniu rodziny, natomiast Natalia po zawodzie miłosnym postanawia skupić się na sobie i swojej karierze. Pewnego lata jednak obie przyjaciółki postanawiają spędzić razem trochę czasu w urokliwym rodzinnym miasteczku razem z ciotką która była ich opiekunką za dziecka. Dziewczyny jeszcze nie wiedzą jakie niespodzianki przyszykuje im los i jak wiele te wakacje będą mogły zmienić w ich życiach.

Książka ,,Siła przeznaczenia" to urocza i lekka powieść która na pewno spodoba się wszystkim fanom powoli rozwijającej się historii, rozbudowanych postaci bohaterów i klimatycznych książek, które w jednym momencie przenoszą czytelnika do spokojnego angielskiego miasteczka. Książka bardzo mi się podobała i na pewno jeszcze do niej wrócę.

Maghical, 17 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Replika. 

"Dolina" - Bernard Minier - recenzja

 

Książka ,,Dolina” Bernarda Miniera to już szósta, ale pierwsza czytana przeze mnie, powieść o przygodach Martina Servaza, tymczasowo zawieszonego pracownika komendy w Taluzie.

Akcja dzieje się w tytułowej dolinie. Główny bohater zjawia się tam po dostaniu tajemniczego telefonu od zaginionej 8 lat temu Marienne. Niedługo po przyjeździe dowiaduje się o popełnionym nad wodospadem strasznym morderstwie. Pierwszy trop wskazuje na to, że zamieszane jest w to pobliskie opactwo.

Czy to rzeczywiście prawda, a może sprawa jest dużo bardziej skomplikowana niż mogłoby się wydawać?

Po krótkim czasie w dolinie dochodzi do kolejnego wstrząsającego wydarzenia, osypuje się fragment góry, tym samym odłączając całe miasteczko od świata. Wszystkie niewyjaśnione zdarzenia sprzyjają niespokojnym nastrojom mieszkańców doliny.

Teraz czas na trochę subiektywnej opinii. Po przeczytaniu książki miałam mieszane uczucia. Przez pierwsze 300 stron akcja mocno się ciągnęła, dopiero później zaskoczyła kompletnie niespodziewanym zakończeniem. Nie przypadł mi do gustu także styl pisania autora. Dosyć szczegółowe opisy morderstw też mogą odstraszyć część czytelników. Jednak niewątpliwym plusem są wplatane refleksje na temat obecnego francuskiego społeczeństwa.

Podsumowując, nie polecam czytać tej pozycji poza serią, gdyż wiele wątków się pokrywa, a nie zostają one wytłumaczone czytelnikowi. Jednak możliwe, że fanom kryminałów (do których ja niestety nie należę) książka ta przypadnie do gustu.

Rudawydra, 15 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Rebis.

„Wstęga Möbiusa” - Roman Konik -recenzja

 

Adrian, główny bohater książki Romana Konika pt. „Wstęga Möbiusa”, jest osobą o nieprzeciętnej inteligencji i genialnej pamięci. Jest on doskonałym strategiem.

Jego życie nie jest jednak łatwe, gdyż cierpi na autyzm i musi codziennie zmagać się z chorobą. Mieszka w podziemnej rezydencji, odpowiednio przystosowanej do jego potrzeb. Ma ustalony tryb dnia, którego ściśle przestrzega. Codziennie je to samo i ubiera się w identyczne zestawy ubrań.

Nie pragnie takich dóbr jak pieniądze czy sława. On chce mieć kontrole i władzę nad miastem. Zaczyna działać w świecie przestępczym. Zatrudnia i opłaca własnych ochroniarzy, przekupią lub szantażuje ludzi zajmujących wysokie stanowiska oraz zbiera od nich informacje. Jego podziemne imperium coraz bardziej się rozrasta.

Autor dobrze opisał osobowość Adriana, dotkniętego chorobą. Książka miejscami jest zbyt drastyczna. Główny bohater nie przejmuje się innymi osobami, brak mu empatii. Brutalnie traktuje swoich przeciwników. Pała min rządza władzy.

Osobiście książka mi się nie podobała, gdyż epatowała przemocą, agresją i brakiem sensu życia. To nie moje klimaty.

Lynx, 17 lat

Książka ukazałą się nakładem Wydawnictwa Replika.

"Leniwe wieczory, burzliwe poranki" - Alina Białowąs - recenzja

 

„Leniwe wieczory, burzliwe poranki” to świetna komedia romantyczna, która równocześnie czytelnika bawi i wzrusza, zachęca do zastanowienia się nad swoją postawą wobec ukochanych, najbliższych osób i nad swoimi oczekiwaniami wobec nich.

Główną bohaterką książki jest pięćdziesięciopięcioletnia Ewelina – kobieta bardzo wybuchowa, nerwowa, uparta, w okamgnieniu wpadająca w konflikty z wszystkimi osobami wokół. Gdy jej mąż, Radek, wyjeżdża bez zapowiedzi do Japonii, Ewelina początkowo czuje ogromny gniew, ale jednocześnie jest przekonana, że będzie jej teraz bardzo dobrze: nie będzie musiała po nim sprzątać, wysłuchiwać jego narzekań ani się do niego dostosowywać. Bardzo szybko zaczyna jej jednak doskwierać samotność, którą dodatkowo pogłębia to, że jej rozwiedzieni rodzice skupieni są głównie na swoich nowych partnerach, a jedyny syn, Igor, wyjechał do Francji, gdzie poznał miłość swojego życia, Yvonne.

Ewelina na zmianę wpada w gniew na męża i smutek z powodu jego utraty. Pragnie jechać do ukochanego albo chociaż do niego napisać, ale duma i nieumiejętność mówienia o swoich uczuciach ją przed tym powstrzymują. W tej trudnej sytuacji pomagają jej mama i jej partner, Gwidon, koleżanki z pracy i… kot.

Alina Białowąs, interesująca się psychiką kobiecą, stworzyła barwną, niebanalną postać. Śledzenie jej losów będzie doskonałym sposobem na umilenie sobie zimnych, jesiennych wieczorów. Polecam. Nie zawiedziecie się:)

 

Włóczykij, 16 lat

Książka ukazała się nakłądem Wydawnictwa Replika. 

„Rozmowy z dziećmi. Kazania niecodzienne” - Józef Tischner - recenzja

 

"Ksiądz Józef: Słuchaj, Marta, a czy ten twój miś rozumie coś? Uczysz go?

Marta: Tak. On umie nawet chodzić.

Ksiądz Józef: A o Panu Jezusie go uczysz?

Marta: Uczę.

Ksiądz Józef: Więc mu powiedz, że Pan Jezus umarł za wszystkich. Nawet za misie umarł, żeby misie miały życie wieczne. I misie, i Marty, i Tomki, i w ogóle wszyscy”.

„Rozmowy z dziećmi. Kazania niecodzienne” to wyjątkowe dzieło, w którym po raz pierwszy spisano wszystkie skierowane do dzieci kazania, jakie udało się odzyskać z nagrań, księdza Józefa Tischnera – prezbitera, intelektualisty, wybitnego filozofa, profesora Papieskiej Akademii Teologicznej. Książka zawiera też kilka jego opowiadań o wyprawach odbywanych z siostrą i siostrzeńcami do lasu, młyna czy nad strumień. Na pierwszych stronach opisano początki nauk „księdza z misiem” w kościele Świętego Marka w Krakowie i ich przebieg.

Choć od śmierci księdza Tischnera minęło dwadzieścia lat, to wciąż wiele osób doskonale pamięta jego i jego genialne kazania dla przedszkolaków – jako pierwszy bowiem nie tylko mówił do dzieci, ale też rozmawiał z nimi, zadawał im pytania. Choć był człowiekiem doskonale wykształconym, potrafił prawdy wiary i trudne zagadnienia wytłumaczyć prostym, przystępnym językiem. Dlatego też świetnie dogadywał się z dziećmi i w zrozumiały dla nich sposób wyjaśniał im, czym jest zbawienie, jak ważne są przyjaźń i umiejętność przebaczania. Lektura dzieciom przekazuje ważne, chrześcijańskie wartości. Z kolei dla rodziców stanowi pomoc w odpowiadaniu na trudne pytania stawiane przez ich pociechy i tłumaczeniu im tematów religijnych. Dodatkowo atrakcyjność książki zwiększają duża czcionka i liczne zdjęcia.

„Rozmowy z dziećmi…” to idealna pozycja na wspólne, rodzinne czytanie.

 

Włóczykij, 16 lat

 

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Znak.

„Podstęp”- Maria Adolfsson - recenzja

 „Pierwsze 24-godziny są z reguły potrzebne, aby wskazać 90% (…) sprawców, trzy doby (…), aby wskazać tych nieco bardziej przebiegłych”. Z każdym kolejnym dniem szansa na schwytanie mordercy spada.

               

Komisarz Karen Eiken Hornby odsypia po sobotnim festiwalu ostryg, gdy budzi ją telefon od naczelnika doggerlandzkiej policji. Dzień wcześniej sporo wypiła i teraz powoli zaczyna do niej docierać z jaką sprawą dzwoni przełożony. Ma poprowadzić dochodzenie w sprawie morderstwa Susanne Smeed, byłej żony jej aroganckiego szefa, którego zawieszona na czas śledztwa.

               

Karen rozpoczyna dochodzenie. Rozmawia z osobami, które znały denatkę, próbuje odkryć motyw, dlaczego ktoś zabił Susanne. W toku śledztwa Karen dowiaduje się, że nie była ona osobą powszechnie lubianą. Zagłębia się także w przeszłość Susanne, w czasy przed 50-laty, gdy jako małe dziecko mieszkała w hipisowskiej komunie.

               

Ciągły brak wyraźnego motywu i śladów mordercy w domu zmarłej sprawia, że śledztwo staje na mieliźnie. Czy mordercą okaże się zwykły złodziej, który zabił Susanne i wyszedł nie zostawiając śladów czy może Karen miała rację dokopując się do informacji z przeszłości i sprawa jest bardziej skomplikowana?

W kryminale szwedzka pisarka Maria Adolfsson dobrze ucharakteryzowała swoich bohaterów. Są to ludzie z krwi i kości. Liczne postaci i dużo wątków jakie wprowadziła, sprawiają jednak, że miejscami można się pogubić. Opisy i ciągnące się dochodzenie z początku spowalniają akcję, jednakże pod koniec książka trzyma w napięciu. Autorka uzyskała efekt realizmu życia.  Polecam „Podstęp” miłośnikom kryminałów, którzy lubią zawiłą akcję i policyjne dochodzenia.

Lynx, 16 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa W.A.B.

„Bezwład” - Jessica Barry - recenzja

Bezwład to debiutancka powieść Jassiki Barry.

Główną bohaterkę poznajemy, gdy cudem ratuje się z katastrofy lotniczej. Allison leciała dwuosobowym samolotem, który rozbił się nad Górami Skalistymi. Pilot ginie na miejscu. Allison zostaje sama wśród otaczających ją gór, z mizernymi zapasami jedzenia i wody oraz krwawiącą raną na nodze. Wie tylko, że musi uciekać.

O przeszłości Ally dowiadujemy się w retrospekcjach. Wychowała się w Mine - małym miasteczku, gdzie wszyscy dobrze się znają. Skończyła szkołę i studia. Przed nią rozpościerało się wiele możliwości, świetlana kariera. Los inaczej jednak pokierował jej ścieżkami.

W trakcie, gdy Ally walczy o przetrwanie w srogich warunkach górskich, jej matka dowiaduje się o wypadku. Maggi nie chce przyjąć do wiadomości, że jej córka nie żyje. Tłumaczy się faktem, że jeszcze nie znaleziono jej ciała. Próbuje za wszelką cenę odkryć, co Allison właściwie robiła w tym samolocie. Po śmierci ojca, Ally zerwała kontakt z matką. Maggi dowiaduje się nowych rzeczy o córce i zastanawia się czy to ta sama osoba, którą znała i którą wychowała.

Czy demony przeszłości dopadną Allison? 

Czy zdoła uratować siebie i swoją matkę? 

Przed czym lub kim właściwie Ally ucieka?

Książka trzyma w napięciu do samego końca. Serdecznie polecam ją wszystkim miłośnikom thrillerów i podwyższonej adrenaliny.

  Lynx, 16 lat

Książka ukazałą się nakladem Wydawnictwa Rebis.