„Najdalsza podróż. Krótka opowieść o życiu i umieraniu.” -Constanze Köpp – recenzja

 Constanze Köpp to niemiecka pisarka, którą do napisana tej książki o przejmującym tytule "Najdalsza podróż. Krótka opowieść o życiu i umieraniu" zainspirowały rozmowy z córeczką i wizyty w hamburskim hospicjum.

Mam szczęście do wyboru dobrych książek. Po przeczytaniu tylnej strony okładki, sięgnęłam po nią bez wahania, mając w pamięci „Oskara i Panią Różę” – Erica Emmanuela Schmitta, powiastkę poruszającą tę samą tematykę, która zaraz po przeczytaniu znalazła się na półce „ulubione”. Nie zawiodłam się. Ta krótka opowieść bardzo mnie poruszyła i myślę, że na długo ją zapamiętam.

Ja, PumpkinPie, mam 16 lat i 3 miesiące. To znaczy, że spędziłam na Ziemi już 7 miesięcy i 18 dni więcej niż Franny, nieuleczalnie chora bohaterka „Najdalszej podróży”. Dziewczynka opisuje swoje przeżycia  z bardzo pięknej perspektywy idealnego Nieba. Z tego miejsca wspomina całe swoje życie – wspaniałe momenty spędzone z rodziną oraz najlepszą przyjaciółką, Klarą, ale też chwile bólu i bezsilności - nieodłącznych towarzyszy każdej choroby. Franny, jak zwyczajne dziecko, zadaje dużo pytań, pyta o sprawy trudne, na które nieraz dorośli nie znają odpowiedzi lub boją się odpowiedzieć, modli się do Boga, dojrzewa, godzi się z myślą o śmierci,  aż w końcu gotowa jest umrzeć z uśmiechem na twarzy, dziękując za każdy dzień.

Książka napisana jest bardzo prostym, lekkim językiem, i chyba przez to jeszcze bardziej trafia do czytelnika. Każdy może znaleźć w niej coś dla siebie, odczytać coś innego, ważnego, bo to sprawa indywidualna. Dużo w niej nawiązań do „Małego Księcia” (za to  kolejny duży plus), przez co kieruje nasze oczy ku ludzkiemu wnętrzu, cudowności życia oraz czerpania z niego, jak najwięcej się da.

Polecam wszystkim. W końcu tak często zapominamy, jakim jedynym i niepowtarzalnym darem i szczęściem jest życie.

PumpkinPie, 16 lat

Książkę de recenzji otrzymaliśmy od Wydawnictwa Esprit