"Ela - Sanela" - Katarzyna Pranić - recenzja

Katarzyna Pranić – Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie im. A Mickiewicza w Poznaniu. Od wielu lat jest związana z Sarajewem, gdzie mieszkała do 1992 r. „Ela – Sanela” to jej debiut literacki, za który otrzymała II nagrodę  w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren. Prowadzi warsztaty literackie i teatralne w Młodzieżowym domu Kultury w Bolesławcu. Bardzo lubi naturę, wieś i pracę z dziećmi.

Książka opowiada o prawie 13 - letniej dziewczynce Eli, która całkiem niedawno zmieniła szkołę, przez co straciła kontakt ze swoimi starymi przyjaciółmi i ciężko po  tym dochodzi do siebie. Jak każda nastolatka ma swoje marzenia, pasje, a najbardziej interesuje ją teatr, dlatego postanawia zapisać się na zajęcia teatralne, na których przygotowywane jest przedstawienie „Mały Książę” – ulubiona bajka głównej bohaterki. 

Dowiadujemy się, że dziewczynka jest adoptowana. Urodziła się w Bośni, podczas wojny na Bałkanach i została oddzielona od rodziny. Jeszcze jako niemowlę trafiła do Polski. Od tamtej pory mieszka z babcią i z czasem poznaje swoje korzenie. Po pewnym czasie babcia otrzymuje list od siostry dziewczynki. Dopiero wtedy Ela  dowiaduje się że babcia szukała wiadomości o jej rodzinie. Ciekawym motywem jest także historia  pewnego kota, którego dziewczyna widuje od czasu pierwszej wizyty w teatrze.

Czy Ela odkryje swoje korzenie ?

I czy dowie się czegoś na temat tajemniczego kota ?

Książka pokazuje jak wojna może pokrzyżować losy ludzi i jak ważna jest rodzina. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Odrobinę brakuje mi w  niej opisów nowych kolegów i koleżanek Eli, natomiast sporo dowiedziałam się o jej przyjaciółce ze starej szkoły.

Okładka bardzo mi się spodobała. Widnieje na niej kot – kolorowy i wydziergany na drutach. 

Powieść jest bardzo fajna. Serdecznie polecam na długie zimowe wieczory :)

TUTAJ możesz przeczytać fragment powieści.

Sophie, 13 lat

Za książkę serdecznie dziękujemy Wydawnictwu Stentor