Książka „Las zębów i rąk” jest pierwszą częścią trylogii
amerykańskiej pisarki Carrie Ryan.
Według mnie jest to powieść, która spodoba się nawet
osobom nie przepadającym za fantastyką. Z początku podchodziłam nieufnie do tej pozycji, odstraszał mnie tytuł książki. Jednak po przeczytaniu
pochlebnych ocen na tylnej okładce poczułam się zaintrygowana. Kiedy zaczęłam ją czytać
zapomniałam o wszystkim, co działo się dookoła. Styl pisania autorki jest tak
lekki, że od pierwszej strony, książka dosłownie pochłania i trudno się od niej
oderwać.
Akcja książki toczy się w świecie, gdzie na ludzi czyhają
Nieuświęceni. Pozbawieni jakichkolwiek uczuć, chcą tylko skosztować mięso. Żeby
nie było aż tak niebezpiecznie, miejsce, w którym mieszkają istoty ludzkie
oddzielone jest metalową siatką. Bezpieczeństwa wewnątrz pilnują Strażnicy oraz
Siostrzeństwo. Za siatką znajduje się tytułowy las zębów i rąk. Nikt, kto nie
jest szalony, nie odważyłby się tam wejść.
Główna bohaterka, Mary, żyje zamknięta w bezpiecznej wiosce. Od
najmłodszych lat wmawiano jej, że za lasem nie ma zupełnie nic. Że jedynymi
osobami żyjącymi na świecie są właśnie oni. Dziewczyna ma jednak
wątpliwości, jednakże nikt jej nie słucha. Sytuacja zmienia się, gdy przychodzi
ktoś z Zewnątrz. Z miejsca, które teoretycznie nie istniało. Od tej chwili życie
bohaterki wywróci się do góry nogami.
Książka napisana jest w narracji pierwszoosobowej w czasie
teraźniejszym, co ułatwia śledzenie akcji. W powieści występuje piękny, niebanalny wątek miłosny. Autorka szczegółowo opisuje uczucia bohaterów, które
nie są łatwe. W powieści ukazane są także tak ważne wartości jak
miłość do rodziny, przyjaźń i odwaga.
Polecam tę książkę każdemu, niezależnie od
wieku. Z niecierpliwością czekam na przeczytanie kolejnych części!
Kamila, 15 lat
Za umożliwienie przeczytania książki
dziękuję Wydawnictwu Papierowy Księżyc
Ja również jestem oczarowana tym cyklem i stylem przekazu. Nie przypuszczałam, że horror może być przerażający i jednocześnie piękny. Polecam część drugą, równie niesamowita w stopniowaniu emocji.
OdpowiedzUsuńPrzymierzam się do tej ksiązki, ma na przeczytanie jej bardzo wielką ochotę :)
OdpowiedzUsuń