"Pomyśl tylko życzenie" - Ewa Zienkiewicz - recenzja

Ewa Zienkiewicz – z wykształcenia architekt, z zamiłowania pisarka. Mieszka w Warszawie.

Poznajemy Ankę, 13-letnią warszawiankę, znudzoną własnym życiem i przeklinającą swoją przeciętność.

„Mam jedno wielkie życzenie. Żeby moi rodzice chociaż raz wydali mi się lepsi niż inni, a dziadek chociaż raz miał pomysł, który przypadnie mi do gustu! No, chociaż raz! Czy zbyt wiele wymagam?”

Zniechęcona Anka idzie wziąć kąpiel – dla niej to najlepszy sposób na zapomnienie o swoich zmartwieniach. Gdy otwiera oczy, nie poznaje swojej łazienki. Ona sama również wygląda inaczej. I dlaczego kuleje?! Czy to wszystko prawda, czy złudzenie?  Tęskniła przecież za nieuporządkowanym światem. Teraz ma go pod dostatkiem…  

Kim są Patrycja, Nikola i Marysia ? 

Co łączy ubogą nastolatkę, uzdolnioną dziewczynę z bogatej rodziny, trzynastolatkę z górskiej osady i Ankę? 

Jak dziewczyny pokonają piętrzące się przed nimi problemy?

Książkę dobrze się czyta. Fabuła jest trochę schematyczna, ale nie do końca. Można było niektóre rzeczy przewidzieć, jednak nie przeszkadzało to jakoś bardzo w czytaniu. Wykreowane postacie były ciekawe, ale denerwowało mnie urywanie ich historii w pewnym momencie. O to chodziło, ale ledwo zaczynałam przyzwyczajać się do jednej bohaterki - a tu już następna. Jednak ich historie nie były tu najważniejsze, chodziło o to, aby bohaterka sobie coś uświadomiła.

Autorka uczy, by doceniać własne życie i nie tęsknić za niezwykłością. Lepiej zaakceptować to, co się ma, może to wszystko, co nam potrzeba do szczęścia…

Polecam „Pomyśl tylko życzenie” osobom lubiącym czytać o przygodach nastolatków oraz tym, którym podobały się inne książki z serii ‘plus minus 16’.

Lilisa, 15 lat

Za możliwość poznania Anki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Literatura.