"Dziecko szczęścia" - Philippa Gregory - recenzja

Philippa Gregory urodziła się w Kenii, ale wraz z rodziną przeprowadziła się do Anglii. Zadebiutowała powieścią „Dziedzictwo”, która dała początek sadze rodu Laceyów i przyniosła jej popularność. Kolejne części trylogii „Dziecko szczęścia” i „Meridon” okazały się nie mniejszym sukcesem.

„Dziecko szczęścia”, które ukazało się nakładem Książnicy, to obyczajowa opowieść o rodzie Laceyów, żyjącym w XVIII-wiecznej Anglii. Głównymi bohaterami są Julia i Richard. Julia żyje ze swoim kuzynem i matką w małym domku. Spokojna i troskliwa - jest zupełnym przeciwieństwem Richarda. Dziewczyna sprowadza zabrane, przed kilkunastoma laty, dzieci Acre do domu. Wśród ludzi zaczyna krążyć historia o dziedzicu Beatrice, kobiety szanowanej i lubianej na wsi. Dziecko to ma zapewnić mieszkańcom dobrobyt i spokój.

Mimo, iż nie przeczytałam poprzedniej części, szybko się połapałam, o co chodzi w książce. Jest ona lekka i przyjemna. Czytelnik obserwuje losy dojrzewającej Julii i Roberta. W powieści pojawiają się postacie z pierwszej części. Autorka zbudowała dawny, ciekawy klimat. Nie można powiedzieć, że w książce występuje nudna i nieciekawa akcja.

Jedynym minusem dla mnie była osoba Julii, która była „idealna” – bez żadnych wad, urocza, uległa i miła.

Polecam ją wszystkim fanom powieści historycznych i romantycznych, bo książka niesamowicie wciąga i nie sposób się od niej oderwać.

Kamila, 15 lat

Za przyjemne chwile z książką dziękuję Grupie Wydawniczej Publicat.