„Oficerowie i dżentelmeni. Życie prywatne i służbowe kawalerzystów Drugiej Rzeczpospolitej” - Piotr Jaźwiński - recenzja

Powieść inspirowana jest pracą magisterską pana Piotra Jaźwińskiego. Na samym wstępie widać, że autor jest człowiekiem z wielką pasją.  Przystępnym i lekkim językiem opowiada o dwudziestoleciu międzywojennym. Książka należy do gatunku popularnonaukowego i przeznaczona jest dla szerokiego kręgu odbiorców.

Interesujesz się kawalerią lub historią Wojska Polskiego? Jeśli tak, to ta książka jest stworzona dla ciebie. Znajdziesz w niej wszystko na temat zwyczajów ułanów, szwoleżerów i strzelców konnych. Nie zabraknie również tzw. „ułańskiej fantazji”, która najczęściej objawia się podczas wszelkiego rodzaju rautów, polowań i… pojedynków. Jednak autor podkreśla jak wielkim zaszczytem była przynależność do tak prestiżowych formacji. Codzienne życie oficerów wcale nie jest takie różowe jak się pisze w romantycznych powieściach czy pieśniach patriotycznych.

Celem autora jest przybliżenie postaci polskiego kawalerzysty i obalenie kilku stereotypów. Potrafi on wciągnąć nawet takiego czytelnika, który nie przepada za historią.  Chociaż pojawiają się tu fakty historyczne, jest też mnóstwo zabawnych anegdot.

Powieść przepełniona jest dumą z Polskiego Wojska. Dlatego wielu specjalistów zarzucało autorowi brak obiektywizmu i milczące pomijanie pewnych bardzo niekorzystnych faktów. Osobiście się z tym nie zgadzam. Uważam, że książka w stu procentach oddaje klimat i rzeczywistość II RP. Jako taka, książka nie posiada fabuły, nie wytworzył się jakiś główny wątek, czy historia miłosna. Jednakże nie umniejsza to absolutnie jej wartości, lecz wręcz przeciwnie, czyni ją bardziej wyjątkową.

Książkę serdecznie polecam osobom, które podobnie jak ja, uwielbiają historię. Idealna w pochmurne wieczory i chwile zwątpienia w Naszą Ojczyznę.

"Kawalerzyści - szwoleżerowie, ułani i strzelcy konni nie tylko na polach bitew dowiedli swojej wartości, lecz także w trudnych czasach powojennych, w przytłaczającej większości potrafili postępować i zachowywać się godnie. I to jest największa zasługa oficerów II Rzeczpospolitej, o czym warto pamiętać nie tylko teraz i od święta, ale zawsze."  I chwała im za to!  

Gryfka, 17 lat

Instytutowi Wydawniczemu Erica dziękuję za wartościową lekturę.