"Bransoletka" - Ewa Nowak - recenzja

Ewa Nowak, potrafi w niezwykły sposób pokazać problemy młodzieży, i wykorzystała ten dar już nie raz w swoich książkach. 

W „Bransoletce” pani Nowak skupia się na historii Weroniki, typowej nastolatki, pragnącej miłości, spokoju i zaufanej przyjaciółki. Życie dziewczyny zmienia się kiedy pewnego dnia spontanicznie wybiera się na wycieczkę do Warszawy. Poznaje tam Łukasza, do którego natychmiast zaczyna czuć coś więcej. Uczucie gaśnie kiedy okazuje się, że chłopak zmanipulował ją by uwolnić się od ferii z warsztatami teatralnymi, w które Weronika chętnie się wpakowała, przekonana, że spędzi je z niedoszłym ukochanym. 

Kiedy wszystko staje się dla dziewczyny jasne, okazuje się, że nie ma odwrotu. Wyjeżdża więc na dwa tygodnie, nie mając pojęcia ani o teatrze ani o tym co ją tam czeka. Pierwsze piorunujące ważenie wywołuje pani Salomea, prowadząca warsztaty. Następny szok powodują nowo poznane osoby, które Wercia z góry oceniła stereotypowo, nie domyślając się jak bardzo się pomyliła. Nie chcąc zdradzać zbyt wiele, powiem tylko że warsztaty okazały się dla dziewczyny bardzo pouczające. Wiele wyniesionych stamtąd nauk przydaje jej się w życiu. A miłość… Przychodzi nieidealna, z najmniej spodziewanej strony, przynosząc ze sobą wiele smaków młodzieńczego zauroczenia, i zmuszając do wykazania się ogromną dojrzałością. 

W stylu Ewy Nowak podoba mi się pewna realność i zarazem nietypowość opisywanych przez nią problemów. Niewielu jest autorów, którzy w tak pasjonujący sposób potrafią przedstawić niełatwe życie nastolatków. „Bransoletka” jest dobrym przykładem dla zobrazowania moich słów. Pokazuje wątek utraconej miłości, i takiej, o którą warto zawalczyć. Pojawia się też motyw przemijania, śmierci i starego, dobrego Carpe Diem. 

Jest jednak minus z mojej strony. Może jestem przeczulona, ale nie dostrzegam większego sensu wplecenia wątku homoseksualnego, który tak samo nagle pojawił się jak i zniknął z tej książki, nie wprowadzając kompletnie nic do fabuły. Nie wiem, może to chęć wbicia się w dzisiejsze tematy ze strony pani Nowak, jednak na chęci się skończyło, bo naprawdę nic, poza kilkoma modnymi teraz stwierdzeniami nie wynikło z tego epizodycznego tematu. Jednak poza tym, jest to poruszająca i głęboka historia, nad którą warto trochę pomyśleć. Można z niej wyciągnąć kilka naprawdę cennych rad. 

„Bransoletkę” polecam wszystkim fanom twórczości Ewy Nowak, a także tym którzy fascynują się teatrem, lub chcą sięgnąć po ciekawą książkę młodzieżową.

TUTAJ możesz zobaczyć jak autorka reklamuje swoją książkę!

Ciri, 15 lat 

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego.