"Dzieci grobu" - Agnieszka Graczyk - recenzja

Pianistka Eleonora i flecista Henryk należeli do wyjątkowo wysoko usytuowanego rodu Augustów. Przez wiele lat starali się o dziecko, jednak bez skutku. Potem z nieznanych powodów ciężko zachorowali i zmarli. Działo się to w roku 1788.

Jest rok 2005. W Centrum Badań Archeologicznych w Los Angeles zwołano nadzwyczajne zebranie najlepszej grupy. Dyrektor zarządza wyjazd do Francji, gdzie zamierza zbadać jedne z najwcześniejszych grobów. Nie wie czego szuka, ale ma przeczucie, że będzie to coś bardzo ważnego. Nie myli się. Archeolodzy znajdują dwa ciała w bardzo dobrym stanie. Okazuje się, że jest to para arystokratów – kobieta i mężczyzna, którzy żyli pod koniec XVIII wieku. Ze względu na dobry stan znaleziska decydują się przeprowadzić sekcję zwłok. W czasie autopsji okazuje się, że kobieta - umierając była w 12 tygodniu ciąży, a płód… przeżył w jej organizmie 217 lat. Zostaje więc natychmiast przewieziony do najlepszego inkubatora w Stanach Zjednoczonych, a naukowcy czuwają nad jego dalszym rozwojem. Po ,,urodzeniu’’ chłopiec, który został nazwany Nicolas trafia do domu dziecka.

Gdy chłopiec ma 15 lat, archeolodzy postanawiają, że adoptuje go ich najlepsza pracownica Alison. Nicolas nie wie nic o swojej przeszłości. Żyje normalnie. Gra w piłkę z przyjaciółmi, dobrze się uczy i przejawia niezwykły talent do gry na fortepianie. Jednak ta sielanka nie potrwa długo. Niedługo zacznie się prawdziwy chaos w który będzie zamieszany sam prezydent Stanów Zjednoczonych. 

Czy chłopiec da sobie radę? Czy odkryje sekret swojego pochodzenia?

Dzieci grobu to książka licząca zaledwie 150 stron, a dzieje się tyle, jakby miała co najmniej trzy razy więcej. Sam fakt, że dziecko przeżyło w brzuchu zmarłej matki 217 lat jest tak niewiarygodny, że po prostu brak słów. Może to wywołać naprawdę skrajne uczucia. Jednakże, omijając ten ,,szczególik’’ to sama historia jest naprawdę ciekawa i wciągająca.

Autorka bardziej skupia się na fabule niż na charakterach głównych bohaterów, więc nie przywiązałam się do nich zbytnio. Poza tym liczyłam bardziej na opowieść przeplataną z XVIII Francją, a o tym były tylko dwie strony na samym początku. Nie jest również wytłumaczona śmierć rodziców Nicolasa, ani to w jaki sposób zdołał przeżyć. Książka, mimo moich nie całkiem jasnych uczuć zyskała jednak uznanie.

Autorka Dzieci grobu to Agnieszka Graczyk. Jest ona licealistką z I LO im. W. Broniewskiego w Bełchatowie. Ta opowieść to jej debiut literacki. Dziewczyna zaczęła pisać tę historię w wieku 14 lat. Pierwotnie planowała, że opowieść zamknie w ramach jednego tomu. Okazało się jednak, że wymyślona przez nią fabuła to materiał na trylogię. Licealistka pracuje nad kolejną częścią tego kryminału dla młodzieży.

Nikki, 15 lat

Książka ukazała się nakładem Warszawskiej Firmy Wydawniczej.