Karin Alvtegen, szwedzka pisarka,
autorka „Zaginionej”, za którą otrzymała prestiżową nagrodę literacką Szklany
Klucz, po raz kolejny wydała wciągający thriller psychologiczny.
Z pewnością "Cień" to pozycja, z którą każdy fan gatunku powinien się zapoznać. Możemy w niej znaleźć barwnych bohaterów, miłość, kłamstwa, morderstwa i rodzinne tajemnice. Pozornie niezwiązane ze sobą sprawy, łączą się w logiczną całość. Powieść porusza trudne tematy, jakimi z pewnością są poczucie samotności i odrzucenia, zdrady i niepewności, co zrobić dalej ze swoim życiem. Opowiada o ludziach, którzy bez skrupułów wydaliby najbliższych, byle tylko uratować siebie oraz o bohaterach, których poświęcenie może być dla innych wzorem.
Z pewnością "Cień" to pozycja, z którą każdy fan gatunku powinien się zapoznać. Możemy w niej znaleźć barwnych bohaterów, miłość, kłamstwa, morderstwa i rodzinne tajemnice. Pozornie niezwiązane ze sobą sprawy, łączą się w logiczną całość. Powieść porusza trudne tematy, jakimi z pewnością są poczucie samotności i odrzucenia, zdrady i niepewności, co zrobić dalej ze swoim życiem. Opowiada o ludziach, którzy bez skrupułów wydaliby najbliższych, byle tylko uratować siebie oraz o bohaterach, których poświęcenie może być dla innych wzorem.
Główną postacią powieści jest powszechnie znany i szanowany noblista i bogacz - Axel Ragnerfeldt, jego syn Jan-Erik oraz członkowie rodziny. Życie toczy się normalnie, aż do dnia, w którym umiera ich dawna pokojówka – Gerda. Jej śmierć jest pierwszym ogniwem łańcucha prowadzącego do odkrycia rodzinnej tajemnicy...
„Pozrywane tapety i porozbijane meble, które krzyczały o depresji, na jaką cierpiał zmarły. W tych przypadkach w wyniku dochodzenia uzyskiwała najczęściej obraz człowieka o niestabilnej psychice, bez kontaktów z otoczeniem, który radził sobie tak długo, jak długo otrzymywał pomoc psychologiczną, może mieszkając razem z kilkoma innymi podopiecznymi, ale kiedy z czasem mu się polepszyło, został uznany na tyle zdrowego, by nie zajmować jednego z nielicznych miejsc, jakie społeczeństwo przeznaczyło dla takich ludzi. Później miał radzić sobie sam i dlatego dostał własne mieszkanie, gdzie izolacja wkrótce pomogła odzyskać chorobie utracone obszary. Samotny człowiek, który potrzebował opieki, ale kiedy mu jej odmówiono, nie był w stanie o nią żebrać czy prosić”
Zdecydowanie to dzieło nie jest przeznaczone dla młodych, nie wprawionych czytelników, ze względu na drastyczną historię i poruszoną problematykę. Polecam tę książkę osobom o mocnych nerwach!
TUTAJ możesz przeczytać fragment książki.
Daniel, 16 lat
Za książkę serdecznie dziękujemy Wydawnictwu Świat Książki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz