tytuł


Recenzje młodzieżowe - bo młodzież też lubi czytać!

wtorek, 4 grudnia 2012

"Dym i lustra" - Neil Gaiman - recenzja



Neil Gaiman angielski pisarz redaktor i scenarzysta urodzony w 1960 roku w hrabstwie Hampshire.  Twórczość Gaimana to w większości powieści z gatunku fantasy, science fiction i grozy. Zadebiutował w 1984 roku na łamach "Imagine" opowiadaniem Featherquest. Warto również wspomnieć, że na podstawie jego powieści „Gwiezdny pył” i „Koralina” powstały adaptacje filmowe.

Tym razem autor serwuje nam zbiór krótkich nowelek, opowiadań i wierszy pod tytułem „Dym i lustra”. Jest to wznowione wydanie książki, która pod tą samą nazwą w 2004 roku ukazała się w polskich księgarniach. W porównaniu ze swoim pierwowzorem wydanie zawiera pięć nowych tekstów. Pewną innowacją, nie zawsze spotykaną w zbiorach, jest wstęp który zawiera krótkie historie powstania każdego utworu. Niestety zamieszczenie go pomiędzy pierwszym tekstem a całą resztą wprowadza chaos, który niepotrzebnie marnuje czas czytelnika. Całość oprawiona w dość mroczną aczkolwiek, moim zdaniem niezbyt rzucającą się w oczy okładkę.

Każda z krain przedstawionych przez Neila Gaimana jest spowita dymem tajemnicy i zakłamana przez odpowiednio ułożoną lustrzaną taflę. Są to jedyne cechy, które tak naprawdę łączą wszystkie teksty. Jeśli chodzi o treści zawarte w opowiadaniach, to odnośnie nich mam bardzo mieszane uczucia, co zresztą najprawdopodobniej spotka każdego czytelnika. Różnorodność tematów jakie są poruszane w książce sprawia, że część z nich bardziej przypadnie nam do gustu niż reszta. Jak niektóre z utworów zachęcą do dalszej lektury, tak reszta wręcz odwrotnie, może wzbudzić dezaprobatę i niechęć. W swoich opowiadaniach Neil Gaiman często nawiązuje do twórczości innych autorów jak np. do mitologii Cthulhu, co z pewnością spodoba się fanom H.P.Lovecrafta.

„Dym i lustra” jest swego rodzaju odzwierciedleniem bujnej wyobraźni i pomysłowości autora. W większości ukazanych światów granica miedzy rzeczywistością a fikcją w niewyjaśniony sposób zanika. Autor w ciekawych miejscach i zdarzeniach realnego świata potrafi wprowadzić element fantastyki, który z danym elementem sprawia wrażenie spójnej całości. Mnogość niedopowiedzeń i otwartych zakończeń sprawia, że opowiadania mają niezwykle tajemniczy charakter.

Ze względu na treści nieodpowiednie dla dzieci książkę mogę polecić tylko dorosłym.
                                                                                                                                                             Naya, 17 lat


Wydawnictwu Mag serdecznie dziękuję za książkę.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz