"Dym i lustra" - Neil Gaiman - recenzja

Neil Gaiman angielski pisarz redaktor i scenarzysta urodzony w 1960 roku w hrabstwie Hampshire.  Twórczość Gaimana to w większości powieści z gatunku fantasy, science fiction i grozy. Zadebiutował w 1984 roku na łamach "Imagine" opowiadaniem Featherquest. Warto również wspomnieć, że na podstawie jego powieści „Gwiezdny pył” i „Koralina” powstały adaptacje filmowe.

Tym razem autor serwuje nam zbiór krótkich nowelek, opowiadań i wierszy pod tytułem „Dym i lustra”. Jest to wznowione wydanie książki, która pod tą samą nazwą w 2004 roku ukazała się w polskich księgarniach. W porównaniu ze swoim pierwowzorem wydanie zawiera pięć nowych tekstów. Pewną innowacją, nie zawsze spotykaną w zbiorach, jest wstęp który zawiera krótkie historie powstania każdego utworu. Niestety zamieszczenie go pomiędzy pierwszym tekstem a całą resztą wprowadza chaos, który niepotrzebnie marnuje czas czytelnika. Całość oprawiona w dość mroczną aczkolwiek, moim zdaniem niezbyt rzucającą się w oczy okładkę.

Każda z krain przedstawionych przez Neila Gaimana jest spowita dymem tajemnicy i zakłamana przez odpowiednio ułożoną lustrzaną taflę. Są to jedyne cechy, które tak naprawdę łączą wszystkie teksty. Jeśli chodzi o treści zawarte w opowiadaniach, to odnośnie nich mam bardzo mieszane uczucia, co zresztą najprawdopodobniej spotka każdego czytelnika. Różnorodność tematów jakie są poruszane w książce sprawia, że część z nich bardziej przypadnie nam do gustu niż reszta. Jak niektóre z utworów zachęcą do dalszej lektury, tak reszta wręcz odwrotnie, może wzbudzić dezaprobatę i niechęć. W swoich opowiadaniach Neil Gaiman często nawiązuje do twórczości innych autorów jak np. do mitologii Cthulhu, co z pewnością spodoba się fanom H.P.Lovecrafta.

„Dym i lustra” jest swego rodzaju odzwierciedleniem bujnej wyobraźni i pomysłowości autora. W większości ukazanych światów granica miedzy rzeczywistością a fikcją w niewyjaśniony sposób zanika. Autor w ciekawych miejscach i zdarzeniach realnego świata potrafi wprowadzić element fantastyki, który z danym elementem sprawia wrażenie spójnej całości. Mnogość niedopowiedzeń i otwartych zakończeń sprawia, że opowiadania mają niezwykle tajemniczy charakter.

Ze względu na treści nieodpowiednie dla dzieci książkę mogę polecić tylko dorosłym.

                                                                                                                                                             Naya, 17 lat

Wydawnictwu Mag serdecznie dziękuję za książkę.