Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości portalu Czytajmy Polskich Autorów i
Wydawnictwa Dobra Literatura.
Sonia Raduńska jest polską pisarką. „Solo” to
jej kolejna książka rozpoczynająca „Serię z różą”, przeznaczoną dla ludzi
poszukujących piękna w życiu.
Od razu należy wspomnieć, że publikacja to nie żadna
powieść, ale po prostu pamiętnik. Nie ma tu fabuły, akcji czy chociażby masy
bohaterów. Całość opiera się na wolnych przemyśleniach. Zakres tematyczny jest
ogromny. Od rozważań życiowych, po refleksje związane z obecną sytuacją
światową. Dodatkowo autorka poszukuje inspiracji w twórczości wybitnych pisarzy
oraz poetów, wkomponowuje cytaty między swoje myśli. Ogólnie rzecz ujmując,
przelewa na papier to co aktualnie dzieje się w Jej głowie.
To bardzo ambitna lektura, bardziej niż inne skłaniająca do
refleksji. Niestety nie jest skierowana do wszystkich. Myślę, że wielu ludzi
będzie się po prostu nudzić, ponieważ rozważania egzystencjalne najnormalniej w
świecie ich nie interesują. Dlatego będąc fanem fabuły rozwijającej się z
prędkością światła, raczej nie sięgaj po dzieło pani Raduńskiej.
Autorka patrzy na świat raczej optymistycznym wzrokiem i
stara się to przekazać swoim czytelnikom. Poszukuje w życiu szczęścia, chociaż
w pewnym stopniu już je posiada. Ale przecież radości nigdy za wiele. Co
najważniejsze, moim zdaniem, potrafi cieszyć się nawet z najmniejszych chwil,
pozornie błahych, albo nawet nudnych. Uczy nas jak miło przeżyć swoje dni, a
nie ciągle biec za tłumem. Nastawiona do życia spokojnie, ale nigdy biernie.
Raduńska niejeden raz przedstawia swoje niezadowolenie z zaistniałych sytuacji.
Sprzeciwia się tym, którzy próbują niszczyć dzieło pokojowych rąk i umysłów
ludzi.
Pod koniec lektury zdajemy sobie sprawę, że szczęście to
wcale nie jest całkowite odizolowanie się od cierpień oraz smutku, ponieważ te
czynniki zawsze muszą występować, to cena naszego człowieczeństwa. Szczęście to
umiejętność czerpania nieprzebranej radości z wszystkiego co nas otacza, rzeczy
małych czy dużych, przez wielu niezauważanych lub ignorowanych. To wyjątkowo
cenna nauka, pozwalająca dążyć do perfekcji w sztuce życia.
„Solo” to książka ciepła i pozytywna. Dobrze
nastraja i pokazuje, jak cudowna potrafi być nasza zwykła codzienność. Polecam
ją wszystkim, którzy dostrzegają piękno wokół siebie, albo dopiero chcieliby je
dostrzec.
Loremi, 15 lat
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz