"Xavi. Barça moim życiem” - Xavier Hernandéz Creus, Javier Miguel - recenzja

Xavi Hernández, grający na pozycji pomocnika w Barcelonie a także w reprezentacjach Hiszpanii i Katalonii, opowiada nam swoją historię, przy pomocy Javiera Miguela – redaktora dziennika „Sport”. 

Cała historia zaczyna się od… Barcelony! To właśnie FC Barcelona, zbliżyła rodziców Xaviego, Joaquima i Marie, kiedy to dawni znajomi spotkali się w parku i właśnie o klubie zaczęli pogawędkę. Rok później wzięli ślub a po dwóch latach  przyszedł na  świat pierwszy syn Alex. 

Xavi urodził się jako trzeci, przed nim był jeszcze Oscar, a po nim już tylko upragniona córeczka - Ariadna. 

Pierwsze treningi Xavi rozpoczynał w wieku 5 lat, w szkółce piłkarskiej w Terrassie, do której uczęszczali także jego bracia. To dziadek Jaume zawoził swoich wnuków na treningi, i to on powiedział kiedyś do swojego zięcia „Ten twój syn, Xavi dobrze rokuje. Dajmy mu czas, a jeszcze zobaczymy go w Barcelonie” a jako dawny prezes klubu Sant Josep, wiedział co mówi. Pierwszy raz na Barcelońskim Mini Estadi, Xavi stanął w 1991, i już trzy dni później dostał opaskę kapitana.  To właśnie wtedy rozpoczęła się jego przygoda z Barceloną, która ciągle trwa. Przygoda, która obfitowała w wiele niespodzianek, wzlotów i upadków. Xavi opowiada o nich, a także o wsparciu jakie otrzymywał w tamtym czasie nie tylko od rodziny, ale od trenerów, kolegów z drużyny, zarządu klubu. Wszyscy wierzyli w geniusz, który wzbogaca skarbnicę Barcelony, na najwyższym poziomie, aż do teraz. 

Autobiografia Xaviego „Xavi. Barça moim życiem”  spodobała mi się nie tylko dlatego, że ściśle dotyczy jednego z moich ulubionych piłkarzy. Jest to oczywiście ważny powód, ponieważ czytałam ją ze świadomością że są to słowa barcelońskiej szóstki!

Ta książka jest jednak świetna przede wszystkim dlatego, że czyta się ją jak powieść. Można dowiedzieć się wiele nie tylko o Xavim, ale także o ówczesnej Barcelonie. Piłkarz kieruje słowa nie tylko do kibiców, kiedy przedstawia swoje uczucia wobec trenerów i wyjaśnia pewne sytuacje, ale także do wielu osób, które w jakiś sposób zapisały się w jego historii, co wspaniale udowadnia, że jest to książka napisana w dużej mierze przez wielkiego piłkarza współczesnej piłki, Xaviego Hernándeza. Szkoda, że ta interesująca historia opisana jest tylko na stu siedemdziesięciu stronach.


Ciri, 15 lat 

Za rewelacyjną pozycję dziękuję Wydawnictwu SQN.