"Ochronka Anioła Stróża" - Paweł Jaszczuk - recenzja

W 2013 roku nakładem Wydawnictwa Oficynka została wydana książka Pawła Jaszczuka, pt. „Ochronka Anioła Stróża”. Autor jest twórcą kryminałów, powieści, opowiadań a także sztuk scenicznych i słuchowisk.

Bohaterem powieści jest Piotr Magnus – pisarz, który z bliżej nieokreślonego powodu zakończył karierę literacką. Zaznaczyć należy, że to znany, ceniony i wielokrotnie nagradzany autor licznych książek. Kiedy Magnus podjął ostateczną decyzję o zaprzestaniu pisania, na jego drodze „staje” Leo Maksymilian Guardian, który proponuje mu napisanie swojej biografii w ciągu trzech miesięcy. Panowie nigdy się nie spotykają, jedyny kontakt jaki mają ze sobą, to telefoniczny i mejlowy. Zaintrygowany Magnus podejmuje się niezwykłego zadania. Na czas pisania książki mieszka w Krakowie, w hotelu, którego właścicielem jest jego zleceniodawca LMG – bo takich inicjałów używa Guardian.

            

Magnus, pisząc książkę zapoznaje się z pamiętnikami małego Leo, z życiem jakie wiódł w sierocińcu, z jego przygodami, poznaje przyjaciół i problemy z jakimi borykał się chłopiec. Paweł Jaszczuk wplata w akcję książki pamiętniki pisane prze chłopca, historie zawarte w powieściach Piotra Magnusa oraz opisuje bieżącą akcję. Moim zadaniem taki zabieg autora wprowadza zamieszanie, a czasami nawet dezorientację u czytelnika.    

            

Wiele niezwykłych wydarzeń ma miejsce w ciągu tych kilku miesięcy. W hotelu pisarz poznaje młodą, tajemniczą nieznajomą, która swoim zachowaniem intryguje pisarza. Pojawia się też Ewa Munier, antykwariusz Piskorz, zwany Koniem, piękny Aleksander. Osoby te w mniejszym lub większym stopniu łączy postać tajemniczego LMG.

            

Wokół całej powieści „unosi się” duch Ferdynanda Magellana. W hotelu jest pokój nazwany Obłokiem Magellana, LMG fascynuje postać odkrywcy, dlatego też podróżując do świecie skupuje pamiątki po podróżniku.

Ogólnie oceniając utwór Pawła Jaszczuka, pt. „Ochronka Anioła Stróża” muszę przyznać, że  książka nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia. Autor wprowadził wiele postaci, wątków, które do siebie nie pasują, nie wiążą się ze sobą. Autor jest niespójny w opisie głównego bohatera Piotra Magnusa, na str. 103 pisze: „... jej zaś imponował brodaty i przystojny literat.” , a na str. 267 „Na wszelki wypadek postanowił zapuścić brodę. Nigdy w życiu nie nosił brody.”

Tilia, 16 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Oficynka.