tytuł


Recenzje młodzieżowe - bo młodzież też lubi czytać!

poniedziałek, 23 września 2013

"W Japonii czyli w domu" - Rebecca Otowa - recenzja

W Japonii, czyli w domu - Rebecca Otowa
Jakiś czas temu, skończyłam czytać książkę R. Otowy. Autorka jest Amerykanką, która postanowiła osiedlić się w spokojnej małej wsi w Japonii. W tym czasie pokonała wiele trudności. W kraju, gdzie tradycję stawia się wyżej niż rodzinę…


Książkę mogę bez problemu zaliczyć do pamiętników. Autorka ukazuje w niej  czytelnikowi, wszystko to, czego nauczyła się, żyjąc na tradycyjnej wsi japońskiej.

Na samym początku  poznajemy dom rodzinny rodu Otowa. Jest to wielka, piękna rezydencja, mająca mnóstwo różnych pokoi i kilka ogrodów (u Japończyków naturalne jest posiadanie trzech  lub czterech ogrodów; każdy inny).

Autorka opisuje dokładnie wystrój pokoi ( tradycyjne maty tatami, papierowe drzwi, skrzypiąca podłoga z drewna..). Podczas czytania pierwszego rozdziału, przekonujemy się, że życie w Japonii nie jest takie łatwe. Należy stosować się do wielu ważnych reguł, żadnej nie wolno bezkarnie złamać.

W drugim rozdziale  poznajemy m.in. życie codzienne na wsi oraz wiejskie zabawy, biesiady, festiwale i zawody. Przeczytamy, na czym polegają wiejskie zgromadzenia, i dlaczego sąsiedzi są bardzo ważni.

Trzeci rozdział ukazuje bardzo długą, ale ciekawą historię rodu Otowa.  Dowiemy się wielu ciekawostek na przykład, dlaczego wymiana naturalnych drzwi w Japonii wymaga dużej ostrożności i trwa bardzo długo. W tym rozdziale przeczytamy także  o bóstwach (szintoistycznych), dowiemy się, w jaki sposób oddaje się im chwałę.

Rozdział „Na łonie natury” barwnie opisuje wszystkie pory roku w Japonii - jakie kwiaty wtedy się rozwijają, co jest „symbolem” np. wiosny oraz specjalny rozdział o bambusie, który odgrywa sporą rolę w życiu codziennym.

Ostatnie trzy rozdziały dotyczą  wspomnień ze ślubu, macierzyństwa,  pierwszego dnia w szkole młodszego syna.  Autorka ukazuje nam również, jak długą drogę musiała przejść, aby zrozumieć i zaakceptować zasady panujące w Japonii. Dlatego w przedostatnim rozdziale Pani Otowa napisała o „japońskiej duszy”, o lekcjach które dała jej Japonia. Natomiast w ostatnim rozdziale opisuje wszelkie zmiany, jakie nastąpiły u Autorki w czasie całego pobytu i życia w Japonii.

Co ciekawego jest w tej książce?

Przede wszystkim rysunki - mnóstwo rysunków wykonanych przez Autorkę. Podczas czytania innych książek o życiu w Japonii, trudno mi było np. wyobrazić sobie piecyk Kotatsu. Jednak w tej książce był dokładnie narysowany i opisany. Tak samo jest z innymi rzeczami. To pomaga czytelnikowi uruchomić wyobraźnię. Co ciekawe, w KAŻDYM rozdziale są przynajmniej dwa dobrze wykonane rysunki. To sprawia, że książka nie jest nudna i typowa.

Kolejną rzeczą, która mnie zachwyciła, były zdjęcia. W książce, dokładnie w środku, znajduje się wkładka z kolorowymi zdjęciami m.in. rodziny.

Autorka, myśląc o tym, aby czytelnik dokładnie zrozumiał niektóre pojęcia, zrobiła na końcu książki mały słowniczek japońsko-polski. To pomaga zrozumieć słowa, które występują w całej książce.

Komu ją polecam?

Przede wszystkim osobom, które interesują się kulturą japońską, bądź życiem codziennym w Kraju Kwitnącej Wiśni. Polecam ją również osobom, które lubą czytać pamiętniki-książki. Jest to doskonały pamiętnik!

Moja ocena:

Książka bardzo, ale to bardzo mi się podobała. Była ciekawa, wszystko było dokładnie wyjaśnione… Już za niedługo zajmie honorowe miejsce na mojej półce z książkami c:

Polecam szczególnie!  
Ayumi Kyoko, 14 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Świat Książki. 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz