"Norweski dziennik 2 - obce ścieżki" - Andrzej Pilipiuk - recenzja

Andrzej Pilipiuk najbardziej znany jest z cyklu opowiadań o przygodach Jakuba Wędrowycza. Debiutował opowiadaniem Hiena, w którym po raz pierwszy pojawiła się postać Jakuba. Od tego czasu Pilipiuk napisał kilkadziesiąt innych opowiadań z tego cyklu, wydanych w siedmiu zbiorach). Dziewięciokrotnie nominowany do nagrody im. Janusza A. Zajdla, uhonorowany nią w 2002 roku za opowiadanie Kuzynki, które rok później roku rozwinął w powieść. Dwukrotnie zajął trzecie miejsce w głosowaniu na nagrodę Nautilus. Ponadto uhonorowany Pucharem Bachusa i Srebrną Muszlą. W 1998 roku nominowany do Śląkfy, nagrody Śląskiego Klubu Fantastyki w kategorii "Pisarz roku".

Tom II Norweskiego dziennika jest kontynuacją historii 16-letniego chłopaka, Tomka Paczenki, który cierpi na amnezję pourazową. Przede wszystkim próbuje się dowiedzieć kim jest, bo na pewno nie można nazwać go zwyczajnym nastolatkiem. Znajdziemy tu również wątki obyczajowe oraz wątek w którym występuje Maciek Wędrowycz, wnuk Jakuba Wędrowycza, który jest przyjacielem Tomasza.

W tym tomie niewiele się wyjaśnia, co pozostawia po sobie ogromną pustkę. Największą uwagę przyciągają bohaterowie, pomimo, że jest ich cała plejada to każdy jest zajmującą osobliwością. Jak zwykle Andrzej Pilipiuk bardzo sprawnie prowadzi nas przez wszystkie wątki, a nie nużący styl sprawia, że wręcz "pochłania" się książkę.

Intrygi, czarny humor i fascynujący bohaterowie - to jedne z wielu zalet "Norweskich dzienników". Cały cykl jest skierowany do miłośników tajemnic i kryminałów niezależnie od wieku. Szczerze polecam całą twórczość Andrzeja Pilipiuka.

Rimma, 18 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Fabryka Słów.