„Wiosna życia” - Artur Kosiorowski - recenzja

„Wiosna życia” to autobiograficzna książka, w której Autor opisuje lata swojej młodości. Pisze o swoich uzależnieniach, uczuciach, wyjazdach ze znajomymi, podczas których zbierali pieniądze dla niepełnosprawnego kolegi. Pisze również o swoim stosunku do religii. 

 Autor wspomina wiele różnych epizodów ze swego życia, ludzi, których spotkał. Wielu z tych wątków nie rozwija. Dla przykładu, nie opisuje  swojej walki z uzależnieniem, na co liczyłam. Wiele historii jest pozostawia niedosyt u czytelnika.

Sięgając po tę książkę, miałam nadzieję, że będzie ona ciekawsza, napisana w bardziej interesujący sposób. Pierwsza strona zachęca do sięgnięcia po nią, Autor potrafił zainteresować czytelnika ze względu na duży bagaż doświadczeń. Język jest niejednorodny: momentami używa wzniosłych słów, w innym miejscu stosuje wulgaryzmy. Całość nie wydaje się pasować do siebie. Domyślam się, że trudno jest napisać autobiografię. Ta książka to potwierdza. Trudno rozpoznać i nazwać stany emocjonalne Autora. 

Jak wynika z opisu książki, miała ona być opowieścią o sprzeciwie wobec świata, poszukiwaniu sensu, rozważaniami nad wiarą i miłością. Jednak ja nie dopatrzyłam się tych elementów. Być może książka adresowana jest do starszego odbiorcy...     
Książka rozczarowuje: nie spodziewałam się wartkiej akcji i sensacji, ale na podstawie przedmowy można było liczyć na coś bardziej intrygującego i motywującego do myślenia.

                                                                                           NiecnyOm, 16 lat