"Audrey w domu. Wspomnienia o mojej mamie" - Luca Dotti - recenzja

Audrey Hepburn - tej postaci nie trzeba nikomu przedstawiać. Nawet, jeśli ktoś nie oglądał żadnego filmu z jej udziałem to z pewnością kojarzy słynne zdjęcie ze "Śniadania u Tiffany'ego",  kiedy to aktorka stoi w czarnej sukni i rękawiczkach z wysoko upiętymi włosami, w ustach zmysłowo trzymając długiego papierosa. 

Audrey na przestrzeni lat stała się ikoną, symbolem kobiecości. Takiej niewymuszonej, minimalistycznej, niemalże od niechcenia. Kiedy zrezygnowała z kariery aktorskiej, zaangażowała się w działalność charytatywną w UNICEF. Jeśli dorzucimy do tego jeszcze dzieciństwo przypadające na okres drugiej wojny światowej i kilka burzliwych romansów, otrzymamy postać niezwykle barwną, która aż wręcz prosi się o biografię. Biografie Audrey powstają zaś jak grzyby po deszczu. 

A kto mógłby napisać lepszą niż jej rodzony syn? 

Postać ikony kobiecości widziana oczami dziecka. Taka, którą on zapamięta jako po prostu mamę. Nie Audrey Hepburn, lecz pani Dotti. Jest to naprawdę, bardzo interesujący punkt widzenia. Wszyscy bowiem wyobrażają sobie Audrey w ulizanej fryzurze, nienagannym makijażu i eleganckim stroju. Tymczasem najczęściej była ona w prostej chustce na głowie, wygodnym golfie i kopała w ogródku albo gotowała makaron, który był jej silnym uzależnieniem.

Książka jest bardzo ciekawa. Wciąga jak najlepsza powieść. Przepełniona jest również przepisami kulinarnymi, dlatego nie radzę jej czytać, jeśli jesteście głodni. A świadomość, że takie dania spożywała sama Audrey Hepburn, jest naprawdę fajna. Jest to rodzaj książki na jedno popołudnie, bo naprawdę wciąga i ciężko się od niej oderwać.

Polecam

Sheri, 16 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego.