Młodość. Czas, kiedy nie myśli
się o spisywaniu testamentu, pożegnaniu z najbliższymi, a przede wszystkim o
rozrachunku z przeszłością. Jednak później przychodzi starość, tak jak w
przypadku naszego bohatera, Anthony’ego Webstera, którego historię poznajemy w
powieści, światowej sławy pisarza Juliana Barnesa- „Poczucie kresu”. Książki uhonorowanej prestiżową brytyjską nagrodą The Man Booker Prize.
Poczucie kresu opowiada o losach
wspomnianego już Tony ‘ego Webstera, emeryta. Tę życiową „spowiedź” zaczyna od czasów
szkolnych czworga przyjaciół, o wielkich ambicjach zrozumienia niejasnej
rzeczywistości.
Swoją opowieść jednak najbardziej wiąże z Adrianem Finnem,
błyskotliwym, nad wyraz inteligentnym chłopcem, który w przyszłości zdobędzie
najwyższe lokaty na uniwersytecie w Cambridge. Ich przyjaźń stosunkowo silna w
szkolnych latach, powoli zaczyna wygasać wraz z pójściem na studia. Nasz główny
bohater studiuje, pracuje i wydaje się zakochany w tajemniczej Veronice.
Popełnia niestety błąd, który będzie go słono kosztować, zapoznając ją ze
swoimi kolegami, a zwłaszcza Adrianem. Jak łatwo można się domyślić Veronica
porzuca Tony’ego i wiąże się z jego najlepszym przyjacielem. Ten po paru
miesiącach popełnia samobójstwo.
Wspomnienia tych chwil powracają do
doświadczonego życiem bohatera, gdy dziedziczy, po matce byłej dziewczyny,
pieniądze i pamiętnik zmarłego Adriana. Próba zrozumienia sensu
otrzymania przedmiotu od pani Ford, jest nieodłącznie związana z jej córką,
która jedyna zna odpowiedź na nurtujące go pytania. To, co odkryje, niestety
pozostawi niesmak i wyrzuty sumienia do końca życia.
Książka, aż kipi od niedomówień,
cały czas trzymając czytelnika w napięciu. Według mnie zawiera najbardziej
zaskakujące zakończenie, z jakim kiedykolwiek w literaturze się spotkałam, a
sama historia, język i pomysł jest doprawdy arcydziełem sztuki. Bardzo
serdecznie polecam!
Enchanté, 17 lat.
"Poczucie kresu" na mnie również zrobiło olbrzymie wrażenie - z dosyć prostej historii Barnes stworzył misterną konstrukcję, przewrotnie wodzącą czytelnika za nos. Popełniłem kilka refleksji na temat tej książki na swoim blogu - gorąco zachęcam do skonfrontowania myśli, opisania wrażeń i rzucenia napotkanych tropów literackich:
OdpowiedzUsuńhttp://www.homo-legens.blogspot.com/2012/08/wielki-niepokoj-anthonyego-webstera.html