„Złota karawela” – Elżbieta Wojnarowska – recenzja

Elżbieta Wojnarowska to polska powieściopisarka, poetka, pieśniarka, autorka scenariuszy teatralnych i filmowych. Urodziła się w 1953 roku w Jarocinie. Jest absolwentką Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UJ, doktor nauk przyrodniczych Instytutu Botaniki PAN w Krakowie.

Książka opowiada o przyjaźni damsko – męskiej, a raczej dziewczęco – chłopięcej. Bo ona ma dziesięć lat, a on jedenaście.  Bohaterka jest nieznoszącą samotności, chorobliwą dziewczynką, natomiast jego cały czas gdzieś nosi. Po raz pierwszy spotykają się, kiedy to Julek robi psikusa starszemu panu i kryje się w ogrodzie Joasi, a ta, o dziwo, go nie wydaje. I w takich okolicznościach rodzi się piękna, czysta i nowa przyjaźń dwojga ludzi, którzy nie mieli prawa się spotkać.

Do tej książki podchodziłam trochę sceptycznie. Nie czytam obyczajówek, ale na końcu tej prawie płakałam. Ta książka jest taka prawdziwa, w całości oddaje problemy ludzi, którzy chorują i przez to nie mają przyjaciół. Na szczęście są też tacy, którzy, jak Julek nie patrzą czy ktoś jest chory, czy zdrowy, ładny czy brzydki, a dostrzega przede wszystkim w człowieku pozytywy, nie wady. 

Głęboko polecam wszystkim, dzieciom, młodzieży, osobom starszym, bez względu na wiek, wyznanie religijne, rasę, kolor skóry. Musicie to przeczytać! 

Lady Black, 13 lat  

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa WAM.