"Przytul mnie" - Lisa Samson - recenzja

Lisa Samson to autorka wielu powieści, w których skupia się na Bogu. Jedna z nich, „Przytul mnie” niedawno dostała się w moje ręce. Przedstawia losy czterech różnych postaci:

Drew:

Duchowny z Mount Oak, który wciąż pnie się w górę po szczeblach kariery. Chciałby perfekcyjnie prezentować się w oczach Boga, więc dąży do tego z ogromnym uporem. 

Daisy:

Dziewczyna o niesamowicie poruszającym głosie, stale podporządkowana nazbyt ambitnej matce i służąca jej za marionetkę.

Augustyn:

Boi się, że Bóg i osoby, które skrzywdził nigdy mu nie wybaczą, stara się być blisko ludzi i pomaga biednym.

Valentine:

„Kobieta-jaszczurka” podróżująca z Wędrowną Grupą Cudów i Osobliwości Rolanda. Została ofiarą oparzenia twarzy, przez co nazywa siebie dziwolągiem i zachowuje wielki dystans do ludzi.

Ich losy krzyżują się w niezwykle zaskakujący sposób.

„Embrace me, my sweet embraceable you” („Przytul mnie, moja słodka przytulanko”) – słowa z piosenki Embraceable You George’a i Iry Gershwinów z 1928 r.

Wzruszająca i zaskakująca powieść pokazująca prawdziwą przemianę człowieka. Oryginalna fabuła, ciekawa historia. Zaburzenia chronologii nie przeszkadzają czytelnikowi w połapaniu się w wydarzeniach. Książka intryguje i wciąga, mimo dłużących się czasem opisów. Jednak z każdą stroną jest coraz bardziej interesująca. Serdecznie polecam. Naprawdę warto!

WeruSSia, 16 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa WAM.