"Promień rażenia" - Sophie Hannah - recenzja

Sophie Hannah jest angielską poetką, autorką książek dla dzieci i powieściopisarką. 

Obecnie mieszka z mężem i dwójką dzieci w Cambridge . Swój pierwszy tomik wierszy "Hero i Girl Next Door" wydała jeszcze na studiach, w wieku 24 lat.Pierwszą powieść "Twarzyczka" wydała w 2006 roku. Jest autorką takich książek jak „Błąd w zeznaniach”, „Buźka” czy „Inicjały zbrodni”.

Naomi to kobieta sukcesu. Jest właścicielką firmy, która produkuje zegary słoneczne. Od pewnego czasu, a konkretnie trzech lat, nie układa jej się z mężczyznami. Wszystko za sprawą okrutnego gwałtu, którego się na niej dopuszczono. Wszystko zmienia się jednak, kiedy poznaje Roberta. Mimo iż jest on żonaty, nawiązują romans i staje się on dla Naomi całym światem.

Kiedy mężczyzna niespodziewanie znika, jest ona przekonana, że stało mu się coś strasznego. Żona Roberta twierdzi, że wyjechał do znajomych, więc policja sprawę oczywiście zbagatelizowała. Naomi jest przekonana o swojej racji i postanawia wziąć sprawę we własne ręce. Posuwa się do tego, że oskarża Roberta o coś okropnego. Jest przekonana, że tylko w ten sposób policja postanowi go odszukać. Sprawa jest jednak zdecydowanie bardziej skomplikowana niż wydawało się na początku...

Książka od pierwszych stron wydaje się zbyt ciężka i "kobieca". Za mały nacisk został postawiony na rozwój akcji. Zbyt duży zaś na pogłębianie i nieustanne "wałkowanie" chorej relacji, którą Naomi posiadała z Robertem. Główna bohaterka nie wzbudza sympatii, raczej irytuje i jest ciężka do zrozumienia. Jednak potem jest tylko lepiej. Akcja staje się bardziej wartka, zostają wprowadzeni inni bohaterowie, całość staje się lżejsza. Finał jest na tyle interesujący, że wszelkie poprzednie niedogodności bledną. Jedyne co mi nieco przeszkadzało, to zbyt długie rozdziały, przez co nie można było czytać ich "przy okazji", a trzeba się raczej skupić. Mimo pewnych zgrzytów, uważam, że książka jest jak najbardziej warta lektury i po przebrnięciu przez pierwsze rozdziały wciąga jak mało która!

Sheri, 17 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego. 

,,Zamknięta trumna" - Sophie Hannah – recenzja

Sophie Hannah to brytyjska autorka kryminałów psychologicznych i osoba, której rodzina Agathy Christie powierzyła zadanie napisania dalszych części przygód Herkulesa Poirot. Właśnie jednym z tych dzieł jest ,,Zamknięta trumna’’.

Akcja książki rozgrywa się w październiku 1929 r. w posiadłości lady Athelindy Playford – energicznej staruszki, która postanawia wydać przyjęcie w jednej ze swoich rezydencji. Na owo przyjęcie oprócz jej rodziny, przyjeżdża również Herkules Poirot ze swoim przyjacielem Edwardem Catchpoolem (pracownikiem Scotland Yardu). Pani domu, jako autorka kryminałów dla dzieci i wyśmienita intrygantka niespodziewanie zmienia swój testament i powierza cały majątek śmiertelnie choremu sekretarzowi, któremu zostało kilka tygodni życia.

Co kierowało jej działaniem? 

Tego nie wie nawet sam Herkules Poirot, przecież: ,,Athelinda Playford była może nie młoda, ale za to żywotna’’. 

Czyżby ukrywała jakieś nieznane fakty o stanie swojego zdrowia, a może to tylko jej kolejny żart? 

Nikt nie jest tego pewien…

      

Sytuacja szybko się jednak zmienia, ponieważ w domu dochodzi do morderstwa. To właśnie tu wkrada się największy dramatyzm, ponieważ mordercą z całą pewnością jest ktoś z obecnych na przyjęciu. Od tej pory każdy boi się o własne życie i zaczyna poszukiwać winnych.

     

Fabuła całej książki opiera się na przekonywujących kłamstwach, które z każdą chwilą coraz bardziej wikłają sytuację i oddalają nas od poznania prawdy i rozwiązania zagadki. Od momentu zabójstwa każda strona pobudza w czytelniku coraz większą ciekawość i sprawia, że sami wcielamy się w rolę detektywa.

      

Co jednak odróżnia tę książkę od książek Agathy Christie? Przede wszystkim fakt, że Herkules Poirot nie jest głównym bohaterem i nie angażuje się aż tak bardzo w relacje między bohaterami. Jednak nie wyklucza to faktu, że to właśnie on rozwiązuje zagadkę tajemniczego morderstwa. Według mnie przez to, że słynny detektyw nie jest tutaj na pierwszym miejscu, umożliwia to dłuższe zastanowienie się nad każdym aspektem sprawy, oraz pozwala zająć jego miejsce czytelnikowi.

     

Osobiście nigdy nie byłam fanką kryminałów, jednakże po przeczytaniu tej książki, chyba stanę się ich koneserką. Od tej pory fantastyka to dla mnie za mało… Dlatego z całego serca zachęcam do przeczytania tej książki, może i w Was obudzi ona pasję detektywa :).

                                                                                                                                     Julia, 16 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Dolnośląskiego. 

"Buźka" – Sophie Hannah - recenzja

O Sophie Hannah usłyszałam pierwszy raz, czytając książkę ,,Inicjały zbrodni’’, w której próbowała być drugą Agatą Christie i pisała o kolejnej przygodzie legendarnego detektywa Herculesa Poirot’a. Pozycja ta nie była zła, jednak zepsuł ją niezbyt dobrze napisany koniec. Z tego też względu, po ,,Buźce’’ nie spodziewałam się za wiele. Tym razem zostałam jednak mile zaskoczone.

Alice Fancourt jest młodą matką. Zaledwie parę tygodni wcześniej na świat przyszła mała Florence. Jej teściowa, Vivienne, namawia ją na krótki wypad do spa, aby Alice mogła się trochę zrelaksować i odpocząć. Kobieta zgadza się, mimo że najchętniej byłaby ze swoją córeczką, Florence. Kto jednak odmawia Vivienne Fancourt, niezwykle wpływowej, bogatej, ale i hojnej kobiecie z dobrej rodziny, która zawsze dostaje co chce? Nikt. Poza tym, Vivienne wie, co jest dla Alice najlepsze, lepiej niż ona sama.

Ale nie tym razem.

Gdy Alice wraca do domu, odkrywa przerażającą prawdę. Florence zniknęła, a na jej miejsce podstawiono jakieś obce dziecko.

W tym miejscu następuje jednak nagły zwrot akcji. To nie jest książka opisująca poszukiwania małej córeczki przez zmartwionych rodziców. Wszyscy myślą, że Alice postradała zmysły. Nikt nie wierzy, że dziecko znajdujące się w jej domu, nie jest Florence. Nawet mąż – David, nie dowierza żonie i zrzuca to na karb depresji poporodowej. Ale badania DNA zostaną wykonane tak czy tak… Pytanie tylko, co wykażą?

Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy Alice wraz z ,,tym obcym dzieckiem’’ znikają.

Kto miał rację a kto kłamał?

Aż do samego końca nic nie jest pewne.

Według mnie, ta książka jest naprawdę godna polecenia. Określiłabym ją jako kryminał psychologiczny, z naciskiem na ,,psychologiczny’’. Czytelnik wgłębia się w psychikę głównych bohaterów, stopniowo poznaje ich mroczne sekrety. I chyba to jest największym plusem tej książki. Historia opowiadana jest z dwóch perspektyw: Alice Fancourt, próbującej przekonać rodzinę, że Florence zaginęła i funkcjonariusza policji, Simona, który bierze udział w śledztwie dotyczącym zaginięcia Alice i dziecka. To również bardzo ciekawy zabieg, który na pewno wiele wniósł do książki i uczynił ją o niebo ciekawszą. Najbardziej zaskoczył mnie finał tej zagadki.  Zapewniam, że żaden z czytelników nie będzie w stanie go przewidzieć!

Polecam ,,Buźkę’’ na długie, letnie wieczory i życzę powodzenia w rozwiązaniu sprawy! Pamiętajcie… Każda rodzina trzyma w szafie trupa.

Katia, 14 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego. 

"Błąd w zeznaniach" - Sophie Hannah - recenzja

Co mogą mieć wspólnego kontrowersyjny publicysta, który z powodu swoich felietonów pozyskał wielu wrogów i czterdziestodwuletnia przewrażliwiona matka dwójki dzieci? Pozornie nic, ale jednak jest coś, co sprawia, że podejrzenia policji padają na kobietę, a mianowicie srebrne audi. Kilkuletni samochód wydaje się jedynym, co łączy te dwie diametralnie różne od siebie osoby.

Książka rozpoczyna się w niecodzienny sposób, wyznanie na portalu randkowym delikatnie nakreśla sytuację, jednocześnie prawie niczego nie zdradzając. W tym momencie zaczęłam zastanawiać się o co w ogóle chodzi, czy to będzie kryminał o jakimś psychopacie, którego cieszy dzielenie się dokonanymi zbrodniami z kobietami poznanymi przez Internet, czy książka o nieudanych związkach powiązanych z morderstwami. Okazało się, że tak naprawdę, znajdziemy tu po części jednego i drugiego.

Nicki Clements mieszka w brytyjskim Spilling razem z dziećmi i mężem. Niedawno wyprowadziła się z Londynu, a teraz głęboko przeżywa podjętą decyzję. Zdaje sobie sprawę, że nie zrobiła tego ani dla dzieci, ani dla domu z ogrodem, czy świeżego powietrza. Przeniosła się tylko i wyłącznie ze swojego powodu. Teraz ma wyrzuty sumienia... Boi się.

W tym samym czasie w jednym z pobliskich domów dochodzi do specyficznego morderstwa. Ofiara została zakneblowana z nożem na twarzy, a morderca zostawił na mailu swoje selfie z trupem.

Jak potoczą się losy bohaterów?

 Czy kobieta odnajdzie upragniony spokój?

Nie bez powodu Sophie Hannah jest nazywana następczynią Agathy Christie. Tajemnicza atmosfera rozpoczyna się już na pierwszej stronie i nie znika aż do samego końca. Jest to naprawdę godny uznania wyczyn, biorąc pod uwagę, że książka ma prawie 500 stron. Porusza na nich problemy z praktycznie każdej dziedziny życia. Okazywanie emocji i kierowanie się głosem serca może sprawiłoby, że losy bohaterów potoczą się zupełnie inaczej. Moją uwagę zwróciło to, że bohaterowie różnią się między sobą, a zarazem są bardzo podobni w taki sposób, że umożliwia to porównanie ich monologów wewnętrznych pełnych wątpliwości, bólu i strachu, które skłaniają do chwili przemyśleń. Także język autorki bardzo mi się spodobał. Nie znajdziemy tutaj banalnych stwierdzeń typu "to jest fajne", ani niewymagających myśli. Czytanie to sama przyjemność. Długie, rozbudowane zdania są miłą odskocznią od stylu większości dzisiejszych powieści. Wielowątkowa fabuła sprawia, że ciężko przerwać lekturę nawet mimo sporej objętości. Napięcie rośnie z biegiem stron, by osiągnąć punkt kulminacyjny pod sam koniec książki, rozbudzając prawdziwy wulkan emocji. Szczęście, ulgę, ale też złość, że to już koniec!

Polecam wszystkim fanom kryminałów, przygód Herkulesa Poirota i tym, którzy cenią sobie bardzo dobrze napisana książkę, która potrafi wciągnąć na długie godziny, bez względu na tematykę.

Ananaska, 17 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego. 

Premiera nowej powieści Sophie Hannah "Błąd w zeznaniach"

Dzisiaj w księgarniach pojawiła się nowa książka Sophie Hannah "Błąd w zeznaniach".

Damon Blundy to kontrowersyjny publicysta i autor kąśliwych felietonów, które regularnie wydłużają listę jego antagonistów. Błyskotliwy, przystojny, bezkompromisowy.  Żonaty z kobietą, której — jak sama twierdzi — nigdy nie kochał.

Nieopodal domu Bludy’ego mieszka Nicki Clements, czterdziestodwuletnia żona i matka. Wraz z rodziną niedawno przeniosła się z Londynu do Spilling — typowego miasteczka, w którym sąsiedzi widzą wszystko, ale udają, że nie widzą nic. Jak każda pani domu, Nicki ma własne małe sekrety oraz… kłopot z bocznym lusterkiem swojego srebrnego audi.

W poniedziałkowy poranek, 1 lipca 2013 roku, w jednym z wiktoriańskich domów w okolicy zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Przed śmiercią został unieruchomiony za pomocą taśmy oraz ogłuszony ciężkim przedmiotem. Do uśmiercenia swojej ofiary zabójca użył noża, choć w nieco niekonwencjonalny sposób: nieboszczyk nie został nim pchnięty, a… uduszony. Na ścianie jego gabinetu morderca pozostawił zagadkowy napis, a w skrzynce mailowej, do której znał hasło, tajemnicze selfie z ogłuszoną ofiarą.

Aha, i jeszcze coś! Zamordowany to Damon Blundy. Wiadomo już, że śledztwo nie będzie należało do najłatwiejszych, a jedynym tropem okazuje się… srebrne audi, krążące wokół miejsca zbrodni.

Wyjawić Ci pewien sekret? Dobrze się zastanów, nim odpowiesz…

Jesteście już zaintrygowani? Jeszcze nie? To w takim razie zaglądnijcie TUTAJ!

,,Inicjały zbrodni. Agatha Christie’’ – Sophie Hannah - recenzja

HERCULES POIROT.

LEGENDARNY DETEKTYW.

ODSZEDŁ 40 LAT TEMU.

TERAZ POWRACA.

W ,,INICJAŁACH ZBRODNI’’

Hercules Poirot powraca wraz z nową, porywającą historią, której akcja osadzona jest w Londynie, w latach dwudziestych.

Belg w kawiarni Pleasant’s poznaje tajemniczą kobietę – Jennie. Poirot nie jest przygotowany na to, co ma usłyszeć.

Jennie mówi Herculesowi, że zostanie zamordowana. Błaga detektywa, by nie szukał mordercy. Chwilę później znika. Tego wieczoru, Poirot dowiaduje się o zamordowaniu trzech hotelowych gości. Są to dwie kobiety i jeden mężczyzna. Kim oni są? Co ma z nimi wspólnego Jennie? I czy morderca szykuje się do zabicia kolejnej osoby?

Tylko Hercules Poirot jest w stanie rozwiązać zagadkę tej zbrodni.

,,Inicjały zbrodni’’ to naprawdę dobra książka. Sophie Hannah udało się oddać klimat typowej ,,christinowskiej’’ powieści. Jest zbrodnia, skomplikowana zagadka i oczywiście, niezrównany mały Belg, czuwający nad wszystkim. Ma również swojego pomocnika: Edwarda Catchpool’a, którego wysyła do pracy w terenie.

Przez około 3/4 książki wszystko układa się logicznie, zagadka się rozwija. Jednak sama końcówka autorce średnio się udała. Niezbyt udało mi się zrozumieć, o co dokładnie chodziło Sophie Hannah, jak miało wyglądać rozwiązanie tej tajemnicy. Wszystko się pogmatwało na samym końcu, stając się niezrozumiałym dla czytelnika.

Jaka więc jest moja ogólna ocena książki? Czy mogę ją polecić? Odpowiedź brzmi: tak. Dla fanów Agaty Christie to obowiązkowa pozycja. Uważam też, że w Sophie Hannah tkwi ogromny potencjał i momencie, w którym skoryguje ona swoje błędy, popełnione w pierwszej książce. No cóż, nie będę już miała nic do zarzucenia tej angielskiej pisarce, która od dzieciństwa zaczytywała się w kryminałach autorstwa Agaty Christie.

Tak więc zachęcam do przeczytania i podzielenia się z innymi opinią o ,,Inicjałach zbrodni’’!

Katia, 14 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego.