"Berlin, późne lato" – Grzegorz Kozera – recenzja

Powieść pt. „Berlin, późne lato” przybliża nam czas II wojny światowej. Jest rok 1943,  koniec sierpnia. Głównym bohaterem książki jest Otto Peters, który niegdyś był pisarzem. Otto jest samotnym mężczyzną, któremu zmarła żona, a jego jedyny syn zginął na froncie. Mężczyzna mieszka samotnie i pracuje w księgarni.

Pewnego dnia Otto dostaje propozycję pracy nad scenariuszem filmu. Jego w miarę spokojne życie, jeżeli takim można nazwać życie podczas wojny, zostaje zakłócone. Spotyka on na swojej drodze Polkę, która ukrywa się w piwnicy, jak się później okazuje jest ona poszukiwana przez Gestapo, gdyż udało jej się zbiec z obozu koncentracyjnego.

Wtedy właśnie Otto staje przed dylematem, jak powinien się zachować. 

Czy pomóc Halinie? 

Czy wydać ją władzom Trzeciej Rzeszy?

Mężczyzna podejmuje niezwykle odważną, jak na owe czasy, decyzję - zabiera kobietę do swojego mieszkania. Okazuje się, że Halina jest  niezmiernie wycieńczona i potrzebuje pomocy lekarskiej oraz antybiotyku, aby mogła przeżyć kolejne dni. Kolejne strony powieści ukazują nam ogromne starania mężczyzny, które podejmuje, żeby pomóc Halinie. Otto działa na korzyść kobiety mimo ogromnego ryzyka, z którym związana jest ta pomoc. W końcu między dwojgiem ludzi rodzi się uczucie, które pozornie było niemożliwe – przecież tych dwoje więcej dzieli niż łączy..

Książka jest napisana przystępnym językiem, łatwo i szybko się ją czyta. Dostarcza wielu wzruszeń, silnie działa na emocje czytelnika. Przeznaczona jest ona zarówno dla młodego czytelnika oraz osób dojrzałych. 

Lucienne, 16 lat

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Dobra Literatura,

 a do recenzji otrzymaliśmy ją od Księgarni Matras.