"Droga do Tarvisio" - Grzegorz Kozera - recenzja

Ten, kto poszukuje lektury trzymającej w napięciu i przykuwającej uwagę licznymi intrygami, pościgami tudzież heroiczną walką bohatera ze złem, raczej nie zainteresuje się powieścią „Droga do Tarvisio” Grzegorza Kozery. Jest to przykład literatury, w której główną rolę odgrywają nie strzelaniny i bitwy, a przeżycia wewnętrzne i refleksje wywołane poszczególnymi zdarzeniami.

Bez wątpienia fabuła nie jest porywająca. Jej oś stanowi podróż Grzegorza, pisarza i copywritera w średnim wieku. Bohater, porzucony przed wyjazdem przez Mat, swoją ukochaną, postanawia samotnie zwiedzić Pragę i Wiedeń. Podczas podróży czekają go spotkania z interesującymi ludźmi, odwiedziny w wymarzonych miejscach oraz drobne przygody. Wszystko to wywołuje wspomnienia, refleksję, a co najważniejsze, myśli o wciąż kochanej Mat.

Odbiorca ma zatem możliwość dokładnego wglądu w światopogląd bohatera – światopogląd nierzadko bardzo krytyczny, pełen negatywnych uczuć wobec poszczególnych narodowości i grup społecznych. Bardzo prawdopodobne, że dla niektórych czytelników komentarze okażą się nieco zbyt ostre.

Ciekawym i świadczącym o gruntownej wiedzy autora elementem powieści są liczne wzmianki na temat różnych artystów, dzieł literackich i malarskich oraz muzyki. Grzegorz Kozera wykorzystuje swoje doświadczenia i wspomnienia, co czyni „Drogę do Tarvisio” dziełem bardziej autentycznym i wiarygodnym.

Narracja w pierwszej osobie daje możliwość lepszego zrozumienia bohatera i emocji nim targających oraz pozwala na przeżywanie wydarzeń w pełniejszy sposób. Trzeba jednak dodać, że styl wypowiedzi nie należy do najbardziej przystępnych. Zdania często są długie, wielokrotnie złożone. Dialogi zostały zapisane bez pauz i czasami można się zgubić w ciągłym tekście. Kolejną wadę może stanowić zwracanie uwagi na szczegóły, co często nie ma znaczenia dla fabuły i przekazu powieści, a bywa męczące.

Niezależnie jednak od tych kilku wad, „Droga do Tarvisio”, wydana przez Dobrą Literaturę,  to ciekawa lektura, w której większość osób znajdzie coś dla siebie – krótkie i zachęcające do odwiedzin opisy zabytków lub odważne i ciekawe przemyślenia na tematy społeczne, religijne i polityczne. Niewątpliwie każdy, kto poszukuje literatury na dobrym poziomie, a nie ma nic przeciwko brakowi mrożących krew w żyłach heroicznych przygód, może bez wahania sięgnąć po tę powieść.

Dusiołek, 18 lat

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Księgarni Matras.