„Takie tam do śmiechu. Wierszyki satyryczne” - Izabela Kłusek - recenzja

Wszyscy lubimy się śmiać, z dowcipów, z komedii, z zabawnych sytuacji, które obserwujemy. Nie każdy natomiast potrafi śmiać się z siebie, ze swoich słabości, wyglądu, czy popełnianych gaf.

Niedawno wpadła mi w ręce książka Izabeli Kłusek, pt. „Takie tam do śmiechu. Wierszyki satyryczne”. W skład tomiku wchodzi kilkadziesiąt niedługich wierszy. Autorka, która  obdarzona jest ogromnym poczuciem humoru, w formie ironicznych i satyrycznych utworów przedstawia otaczającą ją rzeczywistość. I tak w utworze „Trudne pytania” zachęca do rozmowy z dziećmi na każdy, nawet niewygodny dla dorosłego, temat, bo „.. lepiej kiedy ty to zrobisz, Zanim zrobi to ulica.”  

Piętnuje plotkarstwo, pogoń za tanią sensacją, czy też  interesowanie się cudzym życiem („Plotka”). Niektóre utwory stanowią swoistą pochwałę życia, jedzenia, robienia sobie przyjemności „Niebywałą miałam gratkę, Jedząc pyszną czekoladkę…”(„Pulchne jest piękne”), a inne wręcz przeciwnie, piętnują obżarstwo, obfite kształty „Być otyłym to przekleństwo, Najpierw żarcia jest szaleństwo: I śniadanko, i obiadek…”, „…Nagle w lustrze zauważasz, Że się w foczkę przepoczwarzasz…”, „…Więc już teraz przestań wpieprzać, Zanim zrobisz z siebie wieprza!!!” („Kontroluj wagę”) czy też „Gęsta, tłusta, pyszna zupka, Będzie od niej rosła dupka…” („Opłakane skutki obżarstwa”).

Poetka pilnie przygląda się relacjom jakie łączą kobietę i mężczyznę, trafnie określa wzajemne relacje małżonków – „Mąż wciąż wkurzał swoja żonę, Wiecznie niezadowolony…”, „…Żonie brak już cierpliwości, Aż ją z nerwów biorą mdłości I do tego głowa boli, Zaraz chłopu przyfasoli!...” („Zrzęda”) czy też „Czego mężczyzna szuka w kobiecie…Szuka mamusi, co go pocieszy…. Szuka służącej co wciąż się krząta…. Szuka w kobiecie niani do dzieci…” („Wyśnione cechy”).

Część utworów ma zabarwienie erotyczne, np. „Nieudana próba”, „Uważaj z kim tańczysz” czy „Seks z emerytem”.

Serdecznie polecam utwór osobom lubiącym poezję i obdarzonym poczuciem humoru. Są to wiersze, które należy czytać z „przymrużeniem oka”, mieć do nich dystans, a równocześnie mieć świadomość, że poetka trafnie opisuje otaczającą ją rzeczywistość.

Tilia, 16 lat

Książka ukazała się nakładem Warszawskiej Firmy Wydawniczej.