"Wyspa łza" - Joanna Bator - recenzja

Na początku 2015 roku nakładem Wydawnictwa Znak ukazała się książka Joanny Bator pt. „Wyspa łza”. Z wielką niecierpliwością czekałam na kolejne dzieło laureatki nagrody NIKE 2013, którą otrzymała za „Ciemno, prawie noc”. Joanna Bator jest również autorką książek, o których słyszałam i które chcę przeczytać, czyli „Piaskowej Góry” i „Chmurdalii”.

O czym jest „Wyspa łza”? Właściwie to trudne pytanie. Inspiracją do napisania dzieła była historia zaginionej Amerykanki Sandry Valentine. 1989 roku trzydziestolatka pojechała na Sri Lankę i wszelki ślad o niej zaginął. Kilkadziesiąt lat później autorka udaje się na wyspę „...by napisać reportaż literacki z przygód własnego ja w tropikach. Nie ma co liczyć na klasyczną autobiografię, ani na historię detektywistyczną...” 

I dokładnie taka jest ta książka. Autorka nie odnajduje śladów Sandry, chociaż pyta o nią mieszkańców, odwiedza miejsca, w których mogła być kobieta. Ale przez cała książkę miałam wrażanie, że historia zaginionej kobiety była tylko pretekstem do wyjazdu na Cejlon. Joanna Bator bardziej poszukiwała siebie, robiła retrospekcje własnego życia, często powracała wspomnieniami do bliskiej jej sercu Japonii, do Młodości i Starości, swojej mrocznej bliźniaczki, a także do utworów, które już napisała. Wspomina siebie z czasów dzieciństwa, później młodości, pisze o ciągłym poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, o ludziach, których spotkała i którzy są jej mniej lub bardziej bliscy. Równocześnie stara się zaaklimatyzować na wyspie, na własny użytek nadaje przedmiotom, osobom czy zwierzętom własne nazwy. I tak czytelnik poznaje wielonitki, Małą Mi, Kumatego Kumara, Oset czy czarownika z Negombo. Często wspomina Witkacego i jego pobyt na wyspie.

Książka ilustrowana jest czaro-białymi fotografiami Adama Golca. Są to niezwykle sugestywne zdjęcia, które moim zdaniem mają dużą wartość artystyczną, a wkomponowane w  „Wyspę łzę” wspaniale ją ubogacają. 

Serdecznie polecam wszystkim czytelnikom książkę Joanny Bator pt. „Wyspa łza”. Jest to książka magiczna, wielowymiarowa, zmuszająca do przemyśleń i chyba nie dla wszystkich. Kto będzie szukał banalnej fabuły, tutaj jej nie znajdzie. Ja wiem jedno, chętnie sięgnę po nią jeszcze raz!

                                                                      

                                                                                                                      Tilia, 17 lat 

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Znak.