"Szklany klosz"- Sylvia Plath - recenzja

"Szklany klosz" to powieść Sylvii Plath. Opowiada on historię niezwykle inteligentnej dziewczyny, która wpada w wir własnych obaw i lęku, co doprowadza ją to szaleństwa. 

Esther Greenwood jest studentką w remonowanej uczelni. Dzięki stypendium, które otrzymuje za wybitne wyniki w nauce, ma szansę wyjechać na staż do redakcji pisma kobiet. 

W międzyczasie poznaje Buddy'ego Willarda - studenta medycyny w Yale. W miarę upływu czasu przekonuje się, że jest on nikim więcej niż tylko hipokrytą.

Główna bohaterka jest na rozdrożu swojej kariery. Nie do końca wie, jaką życiową drogę wybrać, ma w końcu tyle możliwości. Te wszystkie opcje wprawiają ją w obłęd. Mętlik w głowie porównuje do drzewa figowego, a każde działanie w jej życiu, którego potencjalnie może się podjąć, do spadających z niego owoców. Na początku, kiedy drzewo jest młode, każde z owoców figowca jest świeże, zdrowe i gotowe do zerwania. Jednak z czasem figi gniją i spadają z drzewa prosto na ziemię, nie nadając się już do jedzenia. Na końcu swojej drogi życiowej nie masz już prawie żadnych możliwości, bądź są one w znacznym stopniu ograniczone, podobnie jak ilość fig, które możesz zerwać z suchych, starych, zobolałych gałązek.

Główna bohaterka ma przed sobą serię ciężkich do podjęcia decyzji. Z niecierpliwością dowiadywałam się o jej jakże trafnych i wiecznie aktualnych przemyśleniach na coraz to dalszych kartach tej powieści. Myślę, że tą książkę powinna przeczytać każda osoba, którą interesują tajniki ludzkiej natury i umysłu. Pokazuje ona jak pozornie nieistotne szczegóły mogą doprowadzić do ogromnych konsekwencji.

Tym dziwniej i inaczej czyta się tę książkę mając świadomość, że autorka niecały miesiąc po wydaniu "Szklanego klosza" popełniła samobójstwo.

Szczerze polecam!

Ula

"Wszystkie jasne miejsca"- Jennifer Niven - recenzja

"Wszystkie jasne miejsca" autorstwa Jennifer Niven to poruszająca i wstrząsająca powieść, która prowadzi czytelników przez labirynt ludzkich emocji. Pisarka nie boi się poruszać trudnych tematów, głęboko zanurzając się w psychologii postaci i ich codziennym życiu.

Główni bohaterowie, Finch i Violet, są dwiema zagubionymi duszami, które z pozoru różnią się od siebie, ale ostatecznie łączą się w walce z własnymi demonami. Finch, pomimo swojego zewnętrznego entuzjazmu, zmaga się z ciężką depresją, podczas gdy Violet próbuje pozbierać się po traumatycznym doświadczeniu utraty siostry. Ich zaskakujące partnerstwo na szkolnym projekcie prowadzi do podróży pełnej odkryć, wybaczenia i ostatecznie do zrozumienia siebie nawzajem.

Jennifer Niven nie unika trudnych tematów, takich jak zdrowie psychiczne, samotność i traumy, podchodząc do nich z empatią i delikatnością. Książka nie tylko skupia się na problemach, ale także podkreśla piękno chwil i znaczenie małych rzeczy w życiu.

Język Niven jest zarówno piękny, jak i bezpośredni, co pozwala czytelnikowi na utożsamianie się z bohaterami i współczucie im. Narracja prowadzona jest z dwóch punktów widzenia, co umożliwia głębsze zrozumienie uczuć obu postaci.

"Wszystkie jasne miejsca" to nie tylko opowieść o miłości, ale także o akceptacji, zrozumieniu i wspólnym przemienianiu się nawzajem. Książka ta zostawia czytelnika z mocnymi emocjami i refleksją nad kondycją ludzką (oraz ze złamanym sercem po poznaniu zakończenia ). Pomimo swojej trudności, to także historia o nadziei i tym, jak istotne jest dla nas nawzajem bycie światłem w ciemności.

Magda