"Więzień labiryntu" - James Dashner - recenzja

„Więzień labiryntu” Jamesa Dashner'a to jedna z zeszłorocznych nowości, pierwsza część trylogii. 

Główny bohater, Thomas, odzyskuje przytomność w jakiejś zardzewiałej windzie i jedyne co pamięta, to swoje własne imię. Następnie poznaje Chucka, który wtajemnicza go w otaczający ich świat - znajdują się w Strefie - miejscu otoczonym wysokimi murami Labiryntu, który co chwilę zmienia swoje położenie, a wyjście z niego jest bardzo trudne. 

Książka to tak naprawdę opowieść o grupie chłopców, którzy za cenę własnego życia muszą znaleźć wyjście z labiryntu, w którym zostali uwięzieni. Jednak gdyby tego było mało, okazuje się że Thomas i pierwsza dziewczyna jaka się tam pojawiła - Teresa - są współtwórcami tego labiryntu, z którego przez prawie dwa lata nikomu nie udało się uciec, a wielu straciło tam życie. 

Czy pomimo zaniku pamięci uda im się ocalić uwięzione w nim osoby?

            

To pytanie jest stawiane przed czytelnikiem niemal na każdym kroku, a główny bohater, wydaje mi się, że został trochę wyidealizowany. Od samego początku wszystkie zadania Thomasa kończą się powodzeniem. Oczywiście pojawiają się tragedie, ale raczej tylko wtedy, kiedy chłopaka nie ma w pobliżu. Mimo, że książka momentami naprawdę wciąga, to ja nie do końca się do niej przekonałam. 

Jeśli komuś podoba się thriller pełen ciemności, strachu, niepewności, grozy, napięcia, pełen krwiożerczych bestii - potworów, to trafił idealnie i na pewno czytając tę książkę nie będzie się nudził. Polecam zwłaszcza tym, którzy uwielbiają serię "Gone" i "Igrzyska Śmierci".       

Sunny Girl, 18 lat 

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Papierowy Księżyc za możliwość przeczytania książki.