"Żegnaj Jaśmino" - Ewa Barańska - recenzja

Ewa Barańska to polska pisarka, autorka książek młodzieżowych, sensacyjnych, obyczajowych i fantastycznych. W swoim dorobku ma takie powieści jak np.: „Ja, Karla”, „Kamila”, czy też „Karla M”.

„Żegnaj Jaśmino” opowiada o licealistce, która po śmierci rodziców przeprowadza się do dziadków i zaczyna uczęszczać do nowej szkoły. Zdolna i ładna szybko nawiązuje kontakty z rówieśnikami. Dziadkowie kochają swoją wnuczkę i chcą dla niej jak najlepiej, jednakże nie zdają sobie sprawy, iż ich zachowania są nieco staroświeckie. Jaśmina zaczyna mieć tego dość i coraz bardziej zamyka się w sobie. Pojawia się pierwsza miłość, pierwsze imprezy i pierwsze narkotyki… Dziewczyna powoli uzależnia się od substancji, zatracona nałogiem zrobi wszystko, by zdobyć narkotyki i nie cofnie się przed niczym.

Powieść doskonale ukazuje, iż za wszystko, co zrobimy, poniesiemy konsekwencje. Ukazuje mroczne strony ludzkiego życia i tego, w jak łatwy i niespodziewany sposób możemy stać się niewolnikami. Niewolnikami, nawet „zwykłych” substancji.  Na początku czytelnik okazuje współczucie dla dziewczyny, która straciła rodziców i trafiła do zupełnie nowego otoczenia. Później jednak widząc jej upadek zaczyna tracić do niej szacunek.

Książkę czyta się szybko, obserwując jak Jaśmina ze zwykłej dziewczyny, zamienia się w potwora. Wszystkie postacie przejawiające się w powieści miały jakiś wpływ na postępowanie Jaśminy. Myślę, że to jedna z wielu polskich książek, które naprawdę warto przeczytać. Fabuła nie jest skomplikowana i sztuczna. Po przeczytaniu powieści, targały mną emocje. Dodatkowo pierwszoosobowa narracja pozwala czytelnikowi zrozumieć postępowanie dziewczyny i widzieć jej tok rozumowania. 

Polecam tę książkę dojrzałym ludziom, tym, którzy chcą się przekonać, jak parę niepozornych wydarzeń w naszym życiu, może zmienić je w prawdziwe piekło.

Kamila, 15 lat

Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu Telbit.