"Ocalały" - Sam Pivnik - recenzja

"Ocalały” to powieść autobiograficzna zawierająca przerażające świadectwo Sama Pivnika - Żyda, który przeżył piekło holokaustu. Ktoś może powiedzieć, że jego historia jest kalką dla wielu innych tragedii. Jednakże nie można z dramatu jednostki robić statystyki, bo mimo iż wszyscy znajdowali się w jednej rzeczywistości, to każdy przeżywał to piekło inaczej.

Pomimo wielkiego tragizmu jaki spotkał Sama, można śmiało powiedzieć, że nie przeżył ani jednego dnia okupacji bez pomocy Bożej. Nie tylko udało mu się przetrwać będzińskie getto, obóz zagłady,  niewolniczą kopalnię i bombardowanie statku Cap Arcona, to na dodatek w wieku osiemdziesięciu lat był w stanie przelać swoje uczucia na papier.

A wszystko zaczęło się 1 września 1939 r. w dniu trzynastych urodzin Sama, kiedy to według prawa mojżeszowego miał stać się mężczyzną. Później było już tylko coraz więcej paranoi, brutalności, paraliżującego strachu i upodlenia. Jak wspomina sam autor wchodzenie w dorosłość, kiedy jest się jeszcze dzieckiem jest bardzo trudne, a zwłaszcza kiedy walka toczy się o nasze życie. I mimo utraty wszystkich swoich bliskich, sensu życia i resztek godności, nigdy się nie poddał.

Styl w jakim prowadzona jest narracja przenosi nas w czasy II wojny światowej. Powoduje to oparta na faktach fabuła oraz precyzyjna chronologia i nazewnictwo. Płynne pióro autora, powoduje, że książka nas nie nudzi, a historia coraz bardziej wciąga.

Książkę „Ocalały” polecam głównie osobom zainteresowanym tematyką holokaustu. Dla młodych ludzi może to być zimny prysznic, bo coraz trudniej uwierzyć, że takie wydarzenia mogły mieć miejsce we współczesnym świecie. Uważam, że powinniśmy pielęgnować pamięć o wszystkich ofiarach Shoah, a zwłaszcza nie pozwolić, żeby świat zapomniał o tym okrucieństwie. I właśnie o tym jest ta książka, bo za dziejami jednej osoby, ukryta jest synteza cierpienia całego narodu żydowskiego, którą autor „Ocalonego” przeciwstawia  grubemu murowi obojętności i znieczulenia Zachodu.

Gryfka, 17 lat

Wydawnictwu Prószyński i S-ka dziękuję za lekturę.