Krystian mieszka na wsi na Podlasiu. Ojciec jest sadystą, a
do działania podburza go dziadek bohatera. Matki ciągle nie ma. Wyjeżdża żeby się opiekować rodziną. Chłopak
nie ma ciekawego życia, a wszystko przez brata Sebastiana i jego kolegów,
którzy znęcają się nad nim. Pewnego dnia wyjeżdża na weekend do Warszawy,
odwiedzić mamę i żeby „wyrwać się” na chwilę z tego koszmaru. Tam poznaje
uroczą Sonię, która na domiar złego jest dziewczyną jego przyjaciela z
dzieciństwa.
Jak potoczą się losy bohatera?
Czy uda mu się znaleźć szczęście?
Pewnie pomyślicie : „Kolejne romansidło, nie będę tego
czytać!” . Jeśli tak to jesteście w błędzie. Jest to książka przedstawiająca
prawdziwe realia życia nastolatka, ze wszystkimi wzlotami i upadkami. Doskonale
pokazuje, iż nie zawsze jest „pięknie i kolorowo”, ale pomimo to trzeba walczyć
o swoje szczęście. Dochodzi jeszcze jeden czynnik – presja społeczeństwa.
Przecież każdy wie, że rządzi się ono własnymi prawami. Po pierwsze : nie odstawaj
od reszty, „nie płyń pod prąd”, ale kto powiedział, że my też musimy trzymać
się tych reguł?
Szczerze mówiąc jest to moja pierwsza książka Adama Langa,
który w niezwykły i trochę brutalny sposób przedstawia rzeczywistość. Nie
wiedziałam co o niej sądzić. Nieznany autor ukrywający się za pseudonimem,
niewyróżniająca się okładka..., ale po pierwszych słowach zakochałam się w tej książce.
Jest napisana niezwykle lekkim językiem, pełna slangu młodzieżowego. Składa się
z niewielu rozdziałów, które posiadają wyrwane z kontekstu opowieści. Niby „się
nie kleją”, ale razem składają się w niezwykłą całość, która przenosi nas w
zupełnie inne miejsce.
Książkę tą można opisać trzema słowami. Prawdziwa.
Realistyczna. Szczera. Dlatego nie będę się rozwodzić nad wychwalaniem tej
książki. Sami się przekonajcie.
Gorąco polecam! Naprawdę warto.
Paula, lat 16
Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz